1 entry daha
  • dar alan filmleri kontenjanından oturup seyrettiğim ingiliz yapımı.

    ufaktan bir videodrome dokunuşu... david bradley dede koltuğunda başta güven verse de filmin kefaletini üzerine yıkamıyoruz. aslında ingiltere abd'den sonra en az cast sıkıntısı çekilecek yer ama kadro olmamış, göze batıyor.

    medya, din, zenofobi, aile toplarına girilmiş, çok zayıf ama çok. eski bbc geleneğinin güncel yapımlarındaki başarı unsurlarındaki detaylar hazmedilmeden benzer bir yordamla çekilince olmamış, oldurulamamış. aslında şu imkanla benimsenecek stil ispanyol 2. sınıf yapımlarında daha iyi kotarılıyor. hadi bir intacto çıkmaz bu işten eyvallah da en azından bir alex de la iglesia formatı yakalanabilirdi belki. film 20 dakika uzardı ama baymazdı.

    sinema belgeselinde, yanılmıyorsam hintli ya da mısırlı bir entelektüel, gelenekten bahsediyordu sinemada. bir taşı çevirirken taşın bağlı olduğu iptir gelenek diyordu. ip olmazsa taş savrulur diyordu. bu yapım o savrulan taş gibi olmuş. halbuki efendi gibi oturup 60, 70'lerde, 80'lerde bbc yapımlarına bir baksalar, daha oturaklı işler çıkarırlardı. böyle yola çıkınca değil sundance, mahalleden çıkamazsın.

    puanım : 5,1
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap