ninotchka

• propagandist ya da değil, politik güldürü olacam şiarıyla komik olmaktan çok gülünç olabilmiş zottirik bir filmdir. wilder ve brackett imzalı ışıl ışıl diyalogları ve lubitsch gibi marka olabilmiş rejisörüne rağmen senaryonun, kendini komediye inandırmış halde hoyratlaşması ve sonlara doğru filmin logaritmik bir ivmeyle sürünür hale gelmesine rağmen hala orda burda önemli filmler arasında kabul görmesini pek garipsiyorum. hem yemişim garbo'yu, asıl benim gülmem gerekmiyor muydu arkadaş?