siret

• i. (ar. sîret)
  1. bir kimsenin ahlâkı, seciyesi, karakteri, dışa akseden davranışı. karşıtı: sûret: hüsn-i sûret kabiliyyet-i sîrete alâmettir (naîmâ’dan). sîreti sûrette mümkündür temâşâ eylemek / hâil olmaz ayn-ı irfâna basîret perdesi (kemterî’den).sîretin nâ-pak ise hayr umma çık germâbeden / evvelâ tathîr-i kalb et sonra tathîr-i beden(recâîzâde m. ekrem’den).