babalar günü

• 8 sene önceydi. kaş kalkan'dan antalya'ya doğru dönüyorduk. yaz vakti, hava sıcak. hanım yan tarafımda, ben direksiyonda üstü çıplak, kemer de takmamışım. benzinlikten yakıtı doldurdum, yolda devam ederken bir anda nedense kemeri takasım geldi. o yoldaki nadir düzlüklerden olan bir yerde, demre'ye girerken, bir tane çöp kamyonunu sollamaya çıktım. ben gaz verdikçe adam da gaz veriyordu. çöp kamyonunu zar zor sollarken, kafamı kamyona doğru çevirip, sinirli bir bakış attım. adamla göz göze geldik, umursamaz bir tavırdaydı. birkaç dk sonra virajlarda ilerlerken, hanım tabelalardan gördüğü mavi yengeçten yemek istedi. ileride sağda viraj ağızında bir restaurant gözüme çarptı. yalnız, deniz tarafında değil, dağ tarafında park yeri vardı. gidiş gelişli yolda ters istikametimde kalıyordu. sinyal verdim, arkayı kontrol ettim, karşıya bakıp yavaş yavaş park yerine doğru ilerlerken güüm!
  
  biraz önce bana yol vermemek için kendini yırtan çöp kamyonu, ön ve arka kapının birleştiği yerden, direk tarafından çarptı. kafamı sola çevirdiğim anda kamyonun ön ızgarasını görmüştüm. o psikolojiyle aman arabayı dağ dibine, kenara çekeyim, gidişli gelişli yolda ne kendimize, ne de başkasına sebep olmayayım diye düşündüm. arabayı o ruh haliyle güvenli bölgeye yanaştırdım. üstüm çıplak olmasına ve yan cam tuz buz olmasına rağmen üzerimde sanki kalkan varmışçasına tek bir çizik bile yoktu, ama eşimin yüzü kanıyordu. karşıdan restorandan insanlar koştu yanımıza. biz o kadar sakindik, insanlarda ise gözle görülür bir telaş vardı. ambulans geldi, ilçe hastanesine gittik. babamlar yakındı bize, kısa zamanda geldiler yanımıza. kafamı çarpmıştım, şişmişti, eşimin de karnında atan bir kalp vardı. belki de bizim şansımız oydu.
  
  daha sonra düşündüm de,kamyon on, on beş cm daha önden çarpsa, ya da kemeri takmamış olsam, muhtemelen herşey çok daha kötü olacaktı. belki de henüz aramıza katılmamış olan, kara kuzum hayata babasız başlayacaktı. aylar geçti, herşey yolunda giderken, bir anda sabırsızlandı ve doktor dedi ki bugün alacağız öğleden sonra. aramıza 5 hafta erken katıldı. bir hafta, kuvöz macerası sonrasında evindeydi. aklımda kalan ilk enstantanelerden birisi, çamaşır kurutma askısındaki küçük pembe çoraplardı. şu an hatırlayınca bile heyecanla karışık tatlı bir tebessüm yaşatıyor.
  
  zaman geçtikçe ilk banyo, kırkıdır, ilk dişidir, ilk adımlarıdır, ağzından dökülen ilk baba sözcükleri ve diğer ilkleri. babaları, kız çocuklarının ilk aşkı derler hep. kızım büyüdükçe daha çok hissediyorum onu. yaptığı naz, kucağındayken hissettiği huzur, elini tuttuğunda hissettiği güven... hepsi geçiyor bana. traş olduğumda sarılıp, yumuşacık olan yanaklarımdan öpmeye bayılıyor. bazen düşünüyorum şimdiden, istemeye geldiklerinde her ne kadar sert mizaçlı gibi olsam da dayanamam duygusallaşırım ben. kendi kendime diyorum, seni nasıl veririm kız ben^*
  
  kızların babalarıyla olan ilişkileri belki başka ama, babaların da kızlarıyla olan ilişkileri bambaşka. kara kuzum büyüyor. bu sene okumayı yazmayı da öğrendi ve ilk defa kendi minik kalbinden dökülen hislerini kağıda döktüğü kelimelerle babasına, babalar günü hediyesi verdi.
  
  https://eksiup.com/p/fx33667ng6ov
  
  yükte hafif ama, kıymeti paha biçilemez bir hediye. belki kendi hatırlamayacak bunu ilerde, ama kendi minik kalbiyle, babasına yazdığı bu sözler ileride kendisine, babasından hatıra kalacak.
  
  eğer babanız hayatta ise, yanınızda ise yanlarına gidin, değilse de varlığınızı hissettirin ve babalar gününü kutlayın. ister tüketimin dayatması deyin, isterse de önemseyin, ama siz gene de hissedin, hissettirin, mutlu edin. belki kızgınsınız, belki de küssünüz, ama ne olursa olsun yutkunsa da, haykıramasa da, sanki yüreği taş bağlamış gibi gözükse de, bir babanın yüreğinde kuzusuna her zaman yer vardır.
  ister mutlulukla, ister haykıra haykıra, ama gösterin, sarılın o ilk kahramanlarınıza. unutmayın, kiminiz, kınalı, kiminiz sarı kiminiz kara kuzu ama o adamların her zaman kuzusunuz siz. babaları hayatta olmayanlar da varsa evlatlarına sarılsın, yoksa da, o kalbi güzel adama bir tebessüm göndersin.
  
  hayatta olsun olmasın,
  tüm babaların, babalar günü kutlu olsun.