kalanlar

• "geldim. doğru bahçeye koştum. ağzıma üç yaprak verildi, zehirlendiğimi sandım. akşamın yaklaştığının farkına varamadım. sayısız parçalara bölünüşümü, benimle birlikte dünyanın da parçalanışını anımsıyorum. her şey koyu kahverengi. benim sayısız parçam, dünyanın ve evrenin sayısız parçası, dönem hareketlerle yeniden bütünleşti. birinin, bir insanın böyle bir şeyi ancak bir kez yaşayabileceğini söylediğini anımsıyorum. çok acı vericiymiş. ben, kendimi parçalarımla birlikte bir ocağın içinde yeniden buldum. geçmişti. hangi zamandaydım? kaç yaşındaydım? yaşanmış yıllara geri mi dönmüştüm?"