şahinin kopardığı elmas

• o kadar çok okudum ki bu şiiri sonunda uzmanı oldum :)
  hani derler ya insan ölürken bütün hayatı gözlerinin önünden geçermiş diye. işte bu şiir tam olarak bu.
  şiir boyunca şair yaşadıklarını kendine anlatır hep. misal şair; bilmiyorum ne yaptım o madalyonu ya birine verdim ya da bir arsaya fırlardım. demiyor. " bilmiyorum ne yaptımdı o madalyonu ben ya birine verdimdi ya da bir arsaya fırlardım." diyor. zaten şiirin bu kadar duygu yüklü olmasının sebebi de bu kendiyle hesaplaşma.
  bu sadece benim düşüncem ama tahmin ediyorum ki şairin " içimi tüketen şenlik " diye bahsettiği olay annesinin üvey babasıyla evlenmesi ve "sabaha doğru usulca havalanan gölge kuşu " şairin çocukluğu.
  okuyunuz, okutunuz bu şiiri (bkz: edıp cansever) i seviniz.