istiklal caddesi

• üzerinde, yakınında, hatta komşu caddelerinde bile çalışmak zorunda kalmadığım için bana kendimi şanslı hissettiren caddedir. çünkü oraya zevk için gidip dolaşmakla , mecburiyetten üzerinden geçmek arasında, fani işlerle maneviyat kadar fark vardır.
  
  istiklalde yürümek; sağa sola bakınmak yada sağa sola bakınmadan yanındaki kadim dostunla o havayı paylaşarak, yüzlerce yıldır insan seslerinden ayak seslerini duymadan yürümek bir ayrıcalıkmış gibi gelmiştir bana. hani derlerya “başka istanbul yok” diye, sanırım aynı cümleyi bu cadde için kullanmak biraz kopyada olsa çok yerindedir. insanların dolaştığı binlerce cadde arasında neden istiklalin yeri farklıdır peki? zorunun cevabı çok basit bence: bir kendini düşün bir de kendinin çekemeyeceği en zıt insanı, yani her halükarda her iki zıt tipte vardır orda. binlerce değişik karakterde ki insana, hiç birini kırmadan hiç birini ayırmadan geçmişinden beri hizmet veren biryerdir.