sahip olunan mesleğin en güzel yanı

• kopekler! hele de bir ara kopek kresinde calisiyordum, oglen yemeginde ya da molalarda gidip kopeklerin oyun alaninda koltukta oturuyordum. yani birak birinin bana para odemesini, gidip orada oturmak icin ustune ben para veririm resmen. ustumde basimda kopekler..
  
  kopek kresinde calismanin kotu yani tabii ki dakika basi kalkip cis kaka temizlemek. ama insan hic gocunmuyor inan..
  
  o kreste kopek kuaforu olarak calisiyordum, o isten ote meslegin sevdigim yani da su ki, bana getirdikleri, bakimsiz, dolas dolas olmus, gozleri capaktan acilmayan kopegi bile alip en azindan bir sure de olsa iyi hissettirebilmek. kulaklarindan yumak yumak kir cikarinca hayvanin rahatladigini goruyorsun resmen, yigin yigin yuk olmus tuyunu tiras edince bir ferahliyor hayvan. tirnagini kesiyorsun, yere rahat basabilmeye basliyor. hadi bakalim, insallah sonraki sefere kadar sahibin arayi bu kadar acmaz diye dua ederek geri iade ediyorsun sahibine ama bir sure de olsa o hayvani ferahlatabilmis olmak cok guzel bir duygu.