6 entry daha
  • bu albümü ilk çıktığı zamanlardan beri duygu durumuma göre bayağı dinliyorum. bu albüm uyuşturucu gibi bir şey, bende uçma hissi yaratıyor. ayrıca sakinleştiriyor. fakat ortamlarda ne zaman tame impala innerspeaker diye konuşacak olsam, şarkılarda anlatılan umutsuzluğu, umudunu kaybetmeyi, yalnızlığı, son 3 parçanın mükemmeliğini konuşacak olsam: ortamdan new person same old mistakes çok iyi abi ya muhabbetine maruz kalıyorum.

    beni indie rock veya pop (ne derseniz) müzikten metal müziğe sürükleyen konulardan biri de buydu. detayları ve konsepti konuşmak isteyen sadece metalciler ve artık sadece metal dünyasından konsept albümler çıkıyor. çünkü şarkı sözlerini okumaya vaktiniz yok ve arkada dönsün diye şarkı dinliyorsunuz.
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap