• ben ateistim, ben materyalistim hedeyim hodoyum demeden once okunmasi sart olan kitaplardan birisidir.
    georges politzer imzasini tasiyan kitap diyalektik materyalizm ve idealizm arasindaki somut farklari son derece basit ve pratik orneklerle verir. konu sonlarinda ufak sorular sorar, zihninizi acar.
    bazi kisilerce dogmatik ve kisiyi sinirlayan bir kitap olarak gorulsede en azindan elestirel bir bakis acisiyla okunmasi gerekir.
    kitaptan hatirladigim bir ornek, idealizm de her sey dusunceden ibarettir ya hani, bunu curutecek ornek soyledir ; "farzelim ki yolda karsidan karsiya gececeksiniz, her sey dusunceden ibaret ne guzel, peki karsidan karsiya gecerken size dogru yaklasan aracta mi dusunceden ibaret? size carptiginda bir sey olmayacak o zaman, oyle ya madde degil o sadece dusunceden olusuyor..." yorum katarak birebir yazmadigim bu ornekten de anlasilacagi gibi teoriyi pratik ile cok guzel harmanlayan, liselerde dandik felsefe ders kitaplari yerine okutulmasini hayal ettigim bas ucu kitabi
  • tek kelimeyle anlatmak gerekırse,felsefenın baslangıc ilkesi sadece ve sadece hayret etmektir.
  • işin erbabı olarak kitap üzerine yorum yapmak gerekirse materyalist felsefeyi savunan ve asla felsefenin başlangıç ilkesi olmayan( felsefe o kadar da dar ve kesin bir alan değildir) bir yazarın kitabı..okunabilir ancak felsefe bu kitapta öğrenilmez..
  • materyalizme giden yolda, gerekli felsefi bilgiyi edinebileceğiniz georges politzer kitabı.
  • georgez politzer 'in her ne kadar felsefenin başlangıç ilkeleri olarak adlandırsada sadece felsefeyi idealism ve materyalism olarak nitelendirerek materyalist felsefeyi ön plana çıkarmak için yazdığı kitabı. tahmin edilebileceği gibi ülkemizde sol yayınları nın çıkardığı kitap taraflı (daha doğrusu felsefeyi sadece idealizm ve materyalzm yönünden) bir gruplandırma yapmış olsada insanın kafasında terimlerin oturması için iyi bir seçim olabilir ama yinede daha tarafsız kitaplarda mevcuttur (bkz: sofies verden*). sadece bu taraflı yazıldığı bariz bir şekilde belli olan kitapla felsefe konusunda kesin hükümler yürütülmemelidir ve mutlaka başka felsefe kitaplarıda okunmalıdır, çünkü idealizmi yerden yere vururken idealizmi sadece çok uç noktalardaki görüşlerini göstererek insanların aklında idealizm hakkında yanlış bir izlenim bırakmaktadır.
  • insanı gözyaşlarına boğan bir kitaptır.

    biraz ben 6 yaşından beri felsefe okuyorum lan tadında olacak ama bu kitabı 14 yaşında okuduğumda bütün inanç sistemi dağılmış, tutunacak bir şeyi kalmamış bir insan evladı olarak "ben ne bok yiyeceğim şimdi" gözyaşlarını döktürmüştür bana.. zamanında önce kimselere okutulmamasını tavsiye ettiğim kitaptır.
  • "ben konünistim, devrimciyim, sistemi alt edecek bi militanım" diyen arkadaşlarınızla sohbet ettiinizde görürsünüz ki her biri aynı kitap kelimlerini aynı tonlama ve aşkla size sıralarlar. sanırsınız arkadaşlar bir araya gelirler, halka olurlar ve ellerine verilen metni el-ezber ederler. yok canım dersiniz, solcu eleştireldir, okur, sorgular, dogmatik olmaz. bi gün alır polizter in "felsefenin başlangıç ilkeleri" ni okursunuz, o zaman bu arkadaşların hangi kitabın kaçıncı sayfasındaki paragrafı ezberinden söylediini kavrar üzülürsünüz. bu denli mutlakiyetçi, kesin yargı ve kalıpları handiyse dayatan öğretilerle etrafını aydınlatmaya çalışmak sol duruşa ne derece uyar taktiri fikri, vicdanı "hür" arkadaşlara bırakmalı.
  • "hoş ben inanmıyorum ama ne olur ne olmaz" diyerek bi besmele çekmek.
  • felsefe bölücüdür, bilim birleştiricidir.(bkz: l.althusser)
hesabın var mı? giriş yap