gecenin şiiri

• geceyi ve siiri sana yazdim
  gunduzleri ve piyesi anana
  
  (bkz: owencan)^*
• sorma bana ne kadar seviyorsun diye!
  tavanı kadar sokağın...
  dibi kadar cehennemin...
  (n. hikmet)
• sokakta giderken, kendi kendime
  gülümsediğimin farkına vardığım zaman
  beni deli zannedeceklerini düşünüp
  gülümsüyorum.
  
  (bkz: orhan veli kanık)
• ben ki akşam yatağımda
  onu düşünüyorum,
  onu sevdiğim müddetçe
  yatağımı da seveceğim.
  
  (bkz: orhan veli kanık)
• bırakıp gittin beni
  
  bırakıp gittin beni bütün kapılarda
  bütün çöllerde tek başıma kodun
  şafakta arayıp öğle vakti yitirdiğim
  vardığım hiç bir yerde değildin
  sensiz bir odanın sahrasını nasıl anlatsam
  hiçbir şeyin seni andırmadığı bir pazar kalabalığını
  denizde dalgakırandan da boş boşluğunu bir günün
  seslenip de senden cevap alamadığım sessizliği
  
  bırakıp gittin beni kalarak olduğun yerde hareketsiz
  her yerde bırakıp gittin beni gözlerinle
  düşlerin yüreğiyle bırakıp gittin beni
  yarım kalmış bir cümle gibi bırakıp gittin
  düşen hep ben oldum en küçük kımıldanışında senden
  
  başını çevirdiğin için ağladığımı görmedin hiç
  bana bakıp görmediğin için
  ben yokken içini çektiğin için
  
  ayağına düşen gölgene acıdın mı hiç sen
  
  louis aragon
• " ... ne kaldı
  farkında mısın bilmem
  gündüzler..
  gündüzler biraz azaldı."
  
  e. cansever
• “kapımı çalmanı istiyorum leyla
  o kadar evde yokum ki anlatamam
  insan insana aşık olmaz güzelim
  insan insanın yanında bile durmaz
  bak hala görmedin mi yoksa mecnunu
  sen sanıp çölün öpmedi mi kumunu
  şundandır her dem kalbe yayılan sızı
  neyi sevdiysek dolandı kanatarak
  dikenli bir tel olup seven her tarafımızı
  elbet her fani gibi ben de bir faniyim
  sen de bir fanisin leyla jiletin varsa göstereyim
  yine de kapımı çalmanı istiyorum leyla
  evde yokum evim yok dışardayız cümbür cemaat
  seni de istemiyorum beni de bu başka
  öyle bir yol ki nasıl güzel nasıl dar
  benim de bu dünyada ödünç bir kapım var
  olmuyor tutamıyorum kendimi leyla
  kapımı çalmanı istiyorum hepsi bu kadar”
  
  alper gencer
• geleceğim, bekle dedi, gitti.
  ben beklemedim, o da gelmedi.
  ölüm gibi bir şey oldu,
  ama kimse ölmedi.
  
  (bkz: özdemir asaf)
• o kızı nerede nasıl görsem
  aklımı başımdan alır ağzı
  saçları şıra köpüğü desem
  kaşları bıçak izi kırmızı
  
  yakut pulları mı? bu ne görkem
  kanlı gözbebeklerindeki yazı
  beni nasıl büyüledi bilmem
  kirpikleri örümcek kırmızı
  
  kızıl demirden bir ünlem
  salınması yangın yalnızı
  korkmasam öpmeye eğilsem
  dişleri elektrik kırmızı
  
  çarpılmışım başım sersem
  sevdim jilet yiyen kızı
  göğsündeki kumrulara değsem
  gagaları zehirli kırmızı
  
  gece gündüz tek düşüncem
  kasıklarımdaki ince sızı
  artık kimseyle sevişemem
  anladım sevişmek kırmızı
  
  jilet yiyen kız merih'li gecem
  birlikte bulacağız belâmızı
  sonumuz kuşkusuz cehennem
  kırmızı kırmızı kırmızı
• üç kez seni seviyorum diye uyandım
  
  üç kez seni seviyorum diye uyandım
  tuttum sonra çiçeklerin suyunu değiştirdim
  bir bulut başını almış gidiyordu görüyordum.
  
  sabahın bir yerinden düşmüş gibiydi yüzün.
  
  sokağı balkonları yarım kalmış bir şiiri teptim
  sıkıldım yemekler yaptım kendime otlar kuruttum
  -taflanım! diyordu bir ses duyuyordum.
  
  cumhuriyetin ilk günleri gibiydi yüzün.
  
  kalktım sonra bir aşağı bir yukarı dolaştım
  şiirler okudum şiirlerdeki yaşa geldim
  karanfil sakız kokan soluğunu üstümde duydum.
  
  eskitiyorum eskitiyorum kalıyor ne kadar güzel olduğun.
  
  deniz eskisi
  
  ilhan berk