göksel'in okul yıllığındaki fotoğrafı

• göksel estetik yaptırmış, vuuu ne şişmanmış, vuu arkadaşları nası gömmüşler diye ağzından salyalar akan insanları görmemizi sağlamış fotoğraf.
  
  ilkokulda ben de şişmandım. bazı insanların ergenlik öncesi kaderi böyle oluyor. sonra normal insan boyutlarına ulaştığımda etrafımda dünya kadar insan vardı. ancak, şu andaki en yakın arkadaşlarım o zaman "gerçekten" yanımda olan dostlarım.
  
  çocuklar inanılmaz acımasız oluyorlar derdim hep. çocukken söylenen ya da duyulan şakayla karışık da olsa hakaretlerin yeri başka oluyor diye düşünürdüm ancak görüyorum ki sadece çocuklara özgü bir durum değil bu. siz karşınızdaki insanı kilosu ile yargılamaya veya güzelliği ile değerlendirmeye devam ettikçe kadınlar veya erkekler saçmasapan dolgularla bir yerlerini şişirmeye devam edecekler. çok tehlikeli ameliyatlara girecekler gözünüze güzel görünmek için. sonra beğenilen birinin kaşlarına benzesin diye kaşlarını çizdirecekler falan. gayet de güzel olduklarını düşünecekler. gittikçe ifadesiz surata sahip olacaklar. hayatın verdiği o kaz ayaklarının tadını çıkarmaktansa kendisini olduğu gibi beğenmeyen insanlara kendilerini beğendirmeye çalışacaklar.
  
  göksel deyince benim aklıma süper sesli bir insandan başka bir şey gelmiyor. ne poposu, ne göğüsleri, ne de güzel yüzü (evet çok güzel). insanları dış görünüşleri ile yargılamayı bıraktığınız zaman gerçekten içlerindeki cevheri görebileceksiniz. siz irininizi akıttıkça ise o cevher yok olacak. bu böyle.
  
  edit. he evrim he, he evet şişko yancı. dünyalılardan tiksinmek için ne çok sebep var.