• kırgınlıkların en fenası.
  • gönül, bir kere kırıldımı sevdiğine, hayat daha bir zor geliyor, parçalar yan yana gelmek bilmiyor. ne yapsanda eski havasını, tadını vermiyor hiçbirşey... kırılan bir bardak gibi, çatlayan bir ayna gibi, hırpalanmış bir yürek gibi, eski haline döndürmek çok zor çoğu şeyi.. telafi etmek güç, onarmaksa imkansız...ne bardağı daha sıkı tutardım, ne aynaya daha iyi bakardım ne de, kalbini bir daha kırmam deseniz de, nafile... bardak da, ayna da, gönül de kırıldı bir kere... eski haline gelemiyor..
  • bunun fiziksel olarak da acı verdiğine yemin edebilirim.
  • dönüp baktığınız zaman ilk günkü acıyı, sızıyı ta derinlerde hissettiğiniz ve asla geçmeyen yaradır. kırgın kalp onarılsa da kırılıp birleştirilmeye çalışılan ama bi parçası eksik diye geri kalanının da birbirini tutmadığı vazoya benzer. nerden tutsan elinde kalır yani. kırgın bi kalp gördün mü kaç, kırmaya en meyilli insanlar kırılmış insanlardır.
  • ne zaman geçer bilmem de bazı geceler oturup kırgınlığımı dinlerim.tüm geceyi ona ayırır ağlarım.ilerleyebilmem için enerji sağlar bana.pilim bitene kadar acısını çok hissetmem ama oralarda bir yerlerde olması yaşamımı renksizleştirir.anlarım ki bu kırık daha çok ağlatacak.oysa kimse suçlu değil benden başka.
  • öyle bir şey ki ömür boyu sürebilir...bitmeyen.bir duygu akışı ,burukluk...
  • sol tarafta başlıklar arasında hem de ikinci sırada görünce dedim ki böyle bir şey gerçekten var, hem de herkeste var.
    bunu bilmek nedense içimi rahatlattı.
  • şair gönül kırgınlığını şöyle dile getirmiş;
    "mevcut bir savaşın ortasında seni evimi vururken gördüm."

    gönül kırgınlığı olan insan susar ama sevmeye devam eder.
hesabın var mı? giriş yap