hayat

• bazen insana, kankası "zaman" ile sağlam kazıklar atan olgudur. ayin köftedir^*, kakalaktır.
• bir hucreden ortaya cikmasi ortalama 9 ay 10 gun, bir sebepten sonlanmasi ise 1, bilemedin 2 saniye.
  
  sonrasi bilinmezlik.
  oysa yasadigimiz sure boyunca hafizamizda kayitlar binlerce "an" varken hepsinin bir saniyede yok olmasi ne tuhaf.
  onlarin gerçekleşmesi ne uzun vakitler, ne emekler aliyorken ustelik...
  
  nerden baksan kisa.
  90li yaşlarındaki insana da kisa, henuz dogali birkac saat olmus bebege de...
  
  zaman, biz onu nasil tukettigimize bagli olarak akip geciyor.
  bazen yavas, bazen hizli.
  yavas geçtiği donemler, genelde hep mutsuz, huzursuz ya da kaygılarla bezeli oldugumuz vakitleri iceriyor.
  
  bazen bir hastane odasindaki tekli koltukta,
  bazen ruhsuz bir otel odasinin asiri kirisiksiz carsafinin ustunde otururken,
  bazen bir telefonun basinda,
  bazen dort tarafi cevrili betonlarin arasindaki bir karis gokyuzune bakarken bekliyoruz o zamani gecsin diye.
  hayatin istedigimiz sirasi bize gelsin diye.