homofobik değilim ama

• (bkz: benim bir sürü gay lezbiyen arkadaşım var)
• içerisinde "ama" olduğu için -"ama"dan önceki söylenen her şey gibi- külliyen yalandır.
• homofobide sonuçta adam götünü siktiriyor eşiğine tekabül eden cümlenin girişidir.
• (bkz: homofobik değilim gizli ibneyim)
• (bkz: ipneliğe meyilim var ama)
  
  homofobi g.tten uydurma bir terimdir. bende hemoroit var neler çekiyorum.
  kardeşim sıçmak için kullandığında bile defaorme olabiliyor bu organ, hiç buraya yarrak sokulur mu? tercih değil suç sayılması lazım, sağlığa zararlı, insan anatomisine uygun değil.
  ayrıca içinde bok var. çok istiyorsam sıçayım ortaya, al onu üstüne başına sür
• öncelikle homofobinin ne olduğuna dair kısacık bir girizgah yapalım. şu an psikoloji/psikiyatri çalışmaları yapan bilimsel camiada büyük oranda kabul edilen teori, freud'un ortaya attığı cinsellik ve açlığa dayalı bilinçaltı kuramıdır. şimdi efendim, malumunuz erkek egemen ve seksist bir toplumda yaşıyoruz, çünkü üretim fazlasını belli zatların elinde tutmak ve bu fazlayı artırmaya çalışacak kitleleri yönetmek için gerekli olan şeytani yol budur. bunun sonucunda da toplumun kabul ettiği özellikler seksizm ve ataerkillik oluyor takdir edeceğiniz üzere. şimdi homofobiyi değerlendirecek olursak, toplumdaki mevcut konumunu ve toplumsal değer yargılarını korumak için oluşan statükocu tutumun genel adıdır. kişinin içinde bu konumu (heteroseksüelliği) kaybedeceğine dair bir şüphe, yani bir homoseksüel yönelim varsa, bu korku baş gösterir. dönüp lezbiyen pornolarına bakalım, ne diyor freud abimiz bunlar için: karşı-tepki geliştirme, nam-ı diğer zayıf olduğun noktaların toplumun kabulleri ölçüsünde uygun bir alana yönlendirir. yani güzel abicim, içindeki homoseksüel/biseksüel/en hafif ifadesiyle bicurious tarafı 'erkek adamın' kabul ettiği diğer bir seksist ifadeye, lezbiyen pornosuna yöneltirsin. tatmin olan taraf erkekliğin değil, homoseksüel yanındır çünkü halihazırda sen hemcins iki insanın sevişmesini onaylamışsın. yok yok, hemen söyleyeyim, bunları ben değil sigmund freud söylüyor; hani şu kimsenin psikoloji tezlerini yanlışlayamadığı zat.
  
  şimdi dönelim ifademize."homofobik değilim ama..." ile başlayan bir cümle, adi homofobik ifadelerle dolu olacaktır. çünkü ya homofobiksindir ya değilsindir. elalem normal (ifadeye dikkat, normallikle heteroseksüellik kastediliyor) insanlar sokaklarda öpüşünce laf ediyormuş bilmemne. yahu akıl kârı mı bu söylenen? insanlar kendilerini gerçekleştirmekle yükümlüdür dünya denen bu ahir düzende. var olan durum değil, gerçekleştirmek için canla başla, umutla çalıştığımız düzendir doğru olan. ve hiç kimsenin cinsel yönelimini eleştirmek bir hak değildir, bugün erkek beyinleriniz bir kadına "neden kadınsın sen, aşağılık, iğrenç nesne" diyebilir mi? ha diyebilir diyorsan, senin ataların yüzyıllar önce kız çocuklarını diri diri gömüyordu zaten, şaşmamak gerek. bilimsel olarak yapacağın çalışmalar diye zırvalarsan, önlemimizi alalım: bre noksan akıl, hangi makale "blabla değilim ama..." diye başlamış literatürde?
• (bkz: ırkçı değilim sadece zencilerden nefret ediyorum)
• ben homofobik değilim, bu terimin kalıbına girmeyi reddediyorum ve eşcinselliği, bunu yayanı lânetliyorum. her müslüman da lânetlemelidir, meşru gören kafirdir.
  
  gayriihtiyari meyli olan ve durumunu gururla, marifet gibi anlatmayanlar müstesna. kimse ahlak polisliği yapamaz, tecessüs yasaktır müslümana.
  
  hasılı, çekinecek birsey yok.
  
  hadi eksileyin eşcinsel teröristler
• şimdi, evvela bu başlık altında yürütülegelen "homofobik değilim ama eşcinsellerden tiksiniyor, nefret ediyor, cehenneme gitmelerini ve kezzap içmelerini istiyorum" minvalindeki gerzekçe münakaşaları bir kenara bırakalım ve mevzuya öyle girelim.
  
  bence bu özür bildirme hali mezkur gerizekalı tartışmanın dışına çıkınca daha reel bir zeminde daha ciddi bir tartışmaya dönecek.
  
  nasıl ki ten rengi esasına dayalı ayrımcılığın söylemsel düzeyde reddi neredeyse evrenselleştiyse, bir gün cinsel tercihler için de bu duruma gelebileceğimizi safdil bir hegelci gibi umut ediyoruz.
  
  söylemsel olarak renk ayrımcılığına karşı çıkan deneklere uygulanan bazı testler var. örneğin aşağı yukarı aynı vücut tipine ve yüz ifadesine sahip bir siyah ve bir beyaz adam resmine bakınca yüz ifadelerinin hangi duyguyu yansıttığı deneklere soruluyor ve reaksiyon süreleri ölçülüyor. kimi beyaz deneklerin renk ayrımını reddettiğini söylemelerine karşın siyahların gülümsemelerine daha geç reaksiyon verdiği ortaya çıkıyor. sanırım dizilerde de kullanılmıştı bu test. bir benzer test 30 kişilik benzer yüz ifadesi takınmış grubun içinden suçlu potansiyeli gördüklerini seçmeleri. bingo, siyahlar kazanıyor!
  
  yani, ırkçılık bilinçte reddedilse bile bilinçdışında devam edebiliyor. mesela türk müslümanlar çıkıp "ademoğlu kardeştir, üstünlük takvadadır" derken, sonra "pis arap"a dönebiliyor. ümmet bilinci onu ırkçılıktan uzak bir söyleme iterken bilinçdışı birden kültürel bir şekilde patlama gösterebiliyor. irkçılığın söylemsel reddi de yine dinsel telkin gibi ahlakî dayatmadan öte değil zaten.
  
  hal böyle olunca, bence asıl tartışma homofobiyi cidden söylemsel olarak reddederken, bilinçdışında bunun süreceği yönünde evrilmelidir. mesela sırrı süreyya önder seçim sürecinde "anlamaya çalışıyorum" demişti, söylemsel olarak reddediyordu cinsiyetçiliği, ama bilinçdışı tezahürünün farkındaydı.
  
  bence bir yatırım yapılacaksa söylemde cinsel ayrımcılık karşıtı, bilinçdışında (büyük kısmı geleneksel kodların aktarımından gelen) homofobi izleri taşıyan insanlara yapmak gerekir. "homofobik değilim ama" özrünün gerçek muhatabı bu insanlardır.
• eşcinsel evliliğine karşıyım, görünür olmalarını istemiyorum, yaygınlaşmasından korkuyorum, benden uzak olsunlar da ne yaparlarsa yapsınlar, sevimli sempatik herkesle uyumlu olmazlarsa onları sevmem, gay ve ib.e arasındaki fark sempati ve herkesle iyi geçinmedir. insanlarla iyi geçinmeyen eşcinsele de kimse gay mey demez onun adı ib..edir ( midem bulandı yazarken bile ) diyenlerin konuya girerken kullandıkları cümle...