insani ilişkilerde üslup esastan önce gelir

• (bkz: ibne dersin alınır sikersin aldırmaz)
• kendi kendime ettiğim koyu sohbetten çıkardığım birkaç önemli noktayı buraya not etmek istedim.
  
  insani ilişkilerde üslup esastan önce gelir ama esasın kıymeti asla zayi edilmemelidir. üslup sorunlu olursa, ilişkiler bozulmaya başlar. ortaya çözülmesi gereken büyük bir problem çıkmış olur. çoğumuz tartışma esnasında, yanı başımızda bulunan insanlar sesimizi duymuyormuş gibi sesimizi yükseltme eğilimine sahibiz. sanki bağırınca karşımızdaki insan dediklerimizi daha iyi anlayacakmış gibi. halbuki ağzımızdan çıkan sözcüklerin karşımızdaki insanın gönlünde makes bulmadığı apaçık ortadadır. istediğimiz kadar bağıralım, karşımızdaki insanın gönlüne giden kapının tokmağını çalamadıktan sonra, o kapıdan içeri adımımızı atamayız. çünkü frekans noktalarımız birbirine uyumsuzdur ve iletişimi sağlanamıyordur.
  
  kimi zaman ise ses çıkarmamıza bile gerek kalmadan anlaşabiliriz. işte benim en sevdiğim iletişim yolu budur. sessizce ve derinden bir bağ ile cümle bile kurmadan anlaşabilme yeteneği. tarkan diyor ya hani kalpten kalbe bir yol varsa diye hah işte tam olarak bunu kastediyor sanırım. düşünsenize 3800 km öteden bile anlaşılabildiğinizi, ses bile çıkarmadan sohbet edebildiğinizi. bir kalp düşünün. ama hüzünlü bir kalp. kim bilir nerede atıyor, bir yalvarış içinde, kendi halinde, hiç ses çıkarmadan sizinle sohbet edebiliyor. sizin için hesap olmadan, içten yazılan cümleler kurabiliyor. siz de öyle bir üslup kullanın ki, insanların ruhunun en derinlerinde bir yere dokunsun. hesapsızca saatlerce tebessüm etsinler, mutlu olsunlar be. evet hepimiz insanız, hatalarımız günahlarımız var lakin buna rağmen güzel düşüncelere sahip böylesi insanlarla iletişim kurmak çok daha güzel. bu yazıyı sana yazdım. evet evet yanlış anlamadın senin için, özellikle sen okuyacaksın diye sana özel yazdım. daima mutlu kal, tebessüm eksilmesin yüzünden. :)
• rahmetli ismail cem'in bi sozunu getirmistir aklima...
  
  "uslup hakli olmaktan onemlidir."
• - şefkatle anasını bellemek.
• ve saygı... hadi sen kaba bir insansın ve tanıdıklarınla argo konuşuyorsun onu anlarız bir nebze, muhatap olduğun insanda sen gibidir deriz geçeriz de hiç tanımadığın insanla neden laubali veyahut kaba konuşursun ki? saygı her şeyden önce gelir.
  
  kamu spotu değildir: saygılı olun!.