ismail özcan

• 1925'te çivril'e bağlı ömerli köyü'nde doğan iş adamı. bayram acar ile beraber 1965'te baycan ciklet fabrikasını kurup baycan ve özcan sakızı üretmiş, yurt çapında bilinen markalar yaratmıştır.
  çivril'de kendi adını taşıyan ismail özcan ilköğretim okulu'nu yaptırmıştır.
• radikal'de bir yazisina rastladim. sanirim radikal'de okudugum en kotu savunulmus ve desteklenmis, ve en omurgasiz yazidir. (hasan celal guzel falan hak getire)
  
  yazarimiz turk halkinin egitimsiz oldugundan bahsetmekte, lakin bu egitimsizligine karsi "kalp gozu" sayesinde alim degil arif olmasiyla hep dogru tercihler yapmis. akp'yi secmesi, ozal'i secmesi, dsp ve mhp'yi sandiga gommesi hep bunun ornekleriymis. yazisinin en buyuk destegi de omer seyfettin'in ogretmen arkadaslariyla yasadigi bir anektod. (yaziyi tekrar buraya yazmayim simdi.)
  
  yazarin birinci ana noktasi, turkiye'nin egitimsiz kesiminin ideolojik olarak degismez kalmasindan dolayi hep kemiklesmis oy kullaniyor olmasi. bu nedenle de turkiye'nin zararina olacak tercihler yapmaktan cekinmemekteymis. mesela akp'nin kapatilmasini ulke ekonomisi acisindan kotu olmasina ragmen bu kitle desteklemis, halbuki egitimsiz kesim arifligiyle buna karsi cikmis. ismail ozcan da halkin sag duyusuna methiyeler duzmekte.
  
  su ilk arif olma konusuna deginelim. ilk once bir partinin kapatilmasinin ekonomik sonuclarini degerlendirerek savunulmasi ya da karsi cikilmasi tabiki egitimsiz kesimden beklenebilecek bir seydir. ustune ustluk, bunu yaptigi icin hor gorulmemesi de gerekmekte. fakat, bu cahillige ovgu, ve deger bicme insani cileden cikaracak seviyede. arif vatandasimizin omurgasiz bir sekilde, ulke gelecegini dusunmeden anlik karar vermesi ne kadar ovulecek bir seydir? o zaman neden insanlar egitiliyor, hukukcu, ekonomist, muhendis oluyor da onlar karar veriyorlar? arif vatandaslarimiz gelsinler sagduyulariyla kurtarsinlar bizi. yazar bir suru "sagduyulu" hareket ornegi vermekte, ben de en az o kadar sagduyunun bize pahaliya mal oldugu ornekler verebilirim. (insanlar olurken sesini cikarmayan, mallari gasp edilirken susan, "hak" konusunda kilini kipirdatmayan anadolu halki ne kadar "arif" olabilir?)
  
  ikinci ana noktasi ise alim olma. egitimli gordugu kesimin aslinda degismez fikirliymis. turkiye'deki aydin oldugunu soyleyen kesimin analitik dusunceden ciddi bir seviyede uzak oldugunu soyleseydi sanirim itiraz etmezdim. fakat yazar sark kurnazligiyla buna deginmek yerine 2 onemli ve haksiz noktaya vurmakta, ideoloji ve egitim. ideolojik olmanin ulke icin zararli oldugunu soyluyor, ideoloji ulke refahindan onemli olmamaliymis. ben gelismis ulkeler arasinda, yuzlerce yillik ideolojilerine, ekonomileri icin aykiri davranan bir halk bilmiyorum. danimarka, hala karikaturleri savunuyor, ekonomisinden cok mu onemli? fransa ermeni soykirimini savunuyor, turkiye iliskileri allak bullak oldu. insan bazinda ele alirsak, turkiye'de demokrasi ve ozgurlukleri hedef alan ekonomik gelismelere karsi cikmak neden yanlis bir hareket olmali? eger ki paradan daha ust gordugunuz degerlere aykiriysa akp, kapatilmalidir. turkiye'de cumhuriyetci, sosyalist, sosyal demokratlara sirf ideolojileri dogrultusunda hareket ediyor diye ancak bu kadar omurgasiz saldirilabilirdi. (bu ideolojiler tartisilmaz degiller tabi ki)
  
  ismail ozcan, son olarak egitimli insanin aslinda saf, dikkafali oldugunu soylemekte. onceden de dedigim gibi, bu tam anlamiyla bir cahillige ovgu. turkiye'de egitimde analitik dusunme eksikligi var, (kendi 100 yillik orneginde oldugu gibi.) fakat bu ne acidan egitimli insanin "arif"ligini elinden almakta, daha fazlasiyla dinlemek isterdim. (biraz daha devam edersem "egitimin onemi" gibi ilkokul kompozisyonunda bulacagim kendimi.)
  
  http://www.radikal.com.tr/…01.04.2009&categoryid=83
• konya'da görev yapan cumhuriyet savcısı.
  makamında camel soft kapaklı içen, ince bıyıklı, sert mizaçlı görev adamı. konuşurken yüzüme baksaydı iyiydi.