izmir kent ormanı

• ocak-şubat aylarında içindeki gölette aşağıdaki su kuşu türlerini gözlemleyebilirsiniz ;
  
  1-kara gagalı kum kuşu
  2-gümüş martı
  3-yeşilbaş ördek
  4-küçük ak balıkçıl
  5-pelikan
  6-flamingo
  7-kız kuşu
  8-çamurcun
  9-yalı çapkını
  10-akça cılıbıt
  11-sakar meke
  12-bozördek
  13-fiyu
  
  ayrıca devamlı olarak aşağıdaki türler de gözlemlenebilir;
  1- kara kızıl kuyruk
  2-kızıl gerdan
  3-saksağan
  4-ekin kargası
  5-leş kargası
  6-cıvgın
  7-ispinoz
  8-ağaç serçesi
  9-serçe
• hem yürüyerek hem de bisikletle çok müthiş haz alınan orman. tam bu mevsimde akşamüstü başlayıp geceyi orada etmenizi öneririm. kıyıda o kadar harika deniz kabukları var ki o kısımda kaybolabilirsiniz. bazen deniz kabuklarının arasından prezervatif falan çıkabilir gülüp geçersiniz ne fanteziler döndü diye düşünüp. boş bir gününuzde gidin hatta zirve falan yapıp gidelim.
• rönesans dönemi ressamlarının fırçalarından çıkmış güzellikte yeşil ile mavinin birbirine kavuştuğu, izmir'in neredeyse göbeğinde diyebileceğimiz bir cennet bahçesi. öyleki adım attığım anda sevgiliye kavuşmuş kadar büyük bir mutlluluk hissettiğim, kalbimin attığı tek yer koca izmir'de. özel.
  
  ama! dün facebook'da bir arkadaşımın paylaşımıyla apar topar çıkıp gittiğim bu büyülü yerde tanık olduğum manzara sanki canımdan can kopardı, çok çok üzüldüm, kendisini 'yetkili' olarak gören insanların vizyonsuzluğuna da itinayla lanet okudum.
  
  dediğim gibi yıllardır benim sığınağımdır, terapötik bir yerdir. mutlu, mutsuz, nötr; her durumda kendimi attığım, dalga seslerini dinlediğim, kuş cıvıltılarına kulak kesildiğim, köpekleriyle göz göze gelip selamlaştığım, çiçeklerine böceklerine hayran kaldığım, sonbaharda kuru yaprağını, ilkbaharda iğde dalını alıp sakladığım; mis gibi kokusunu ciğerlerime kadar içime çektiğim; yürürken ıslık çaldığım, şarkı mırıldandığım; düşüncelerimle kah güldüğüm, kah ağladığım benim sessiz sırdaşım maalesef özgürlüğünü kaybetmiş kıyıya paralel çekilen beton-demir kombinasyonlu bir çitle. ki aylar öncesinde boylu boyunca köstebekvari bir çalışma ile toprağın kazıldığını görmüştüm ancak soru soracak birilerini bulamamıştım ne olup bittiğine dair, sonraki zamanlarda ise bu haliyle görmek istemediğimden içim gitse de yürüme rotamda bir değişiklik yapmış ve levent marina ile bitişi sınırlandırmıştım. ah ah.
  
  çektiğim fotoğraflarla anlatayım ne demek istediğimi, o heda'ya yazık değil mi? öyle hapishaneye hapsolmuş gibi kısılıp kalmış çitin arkasında. ki böyle bir heykel, izmir dışında başka bir yerde olsa başına neler gelebileceğini kestirmek güç değil. oysa o patika yolun ilk selamlayıcısı bu heykelin çevresinde hafta sonu ya da yaz kalabalığında namaz kılan bile oldu; bir kenarında tesettürlü genç kızlar otururken; az ötelerinde rakısını yudumlayıp, radyosunu dinleyen amcalar vardı. ama kimse ne bir gözünün ucuyla baktı, ne de bir zarar verdi. çünkü özgür, doğal bir ortamda -inançlı ya da inançsız- insanların derdi değildir bu çıplaklık; bu dert hermann hesse 'nin çok da güzel ifade ettiği şu satırlar içinde saklıdır bir biçimde '' can sıkıntısı diye bir şey bilmez doğa. can sıkıntısı, kentli insanın bir marifetidir. '' konuyu fazla dağıtmayayım. neyse.
  
  benim korkum çok kısa bir süre sonra hem heda'cığın, hem de aynı hat üzerinde bulunan diğerlerinin; her defasında yanından geçerken kafasını okşadığım anne ve yavru fok ile koç başı heykellerinin de kaldırılması ki görünüm o yönde.
  
  o güzelim doğa, anlamsız bir çitle sınırlandırılıyor..insanların huzur bulmak için tercih ettiği o tılsımlı doğa, beton kafalılarca beton dökülmüş, abuk bir işgüzarlığa kurban edilmiş kelimenin tam anlamıyla. o kadar içim yandı ki, heda'yı ve denizi kafesli çitin arkasından görüntülemeye gönlüm elvermedi. hiç maviliklere tel çekilir de öylece bakılır mı arkasından? insanın nefesi kesilmez mi hiç?
  
  mahzunluk timsali sanki
  ucubiklik abideliğine namzet bir çit
  yalnızlık
  şart mıydı betonlaştırmak doğayı
  nasıl bir mantık bu
  
  bu arada kent ormanı'nın girişinde de küçük bir yer daha var(bkz: ibb engelliler eğitim merkezi/@minnoklokumcuk)
  
  lütfen destek olalım
• görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  
  koca kent ormanı’nın kendisi terapötik sayılmıyormuş, birilerinin cebini doldurmak uğruna dikenli çitlerle çevrili ayrıca bir yer ‘terapi alanı’ diye adlandırılmış (!) ve bugün dünyanın en saçma işlerinden / icraatların birine imzasını atacak olan çok çok sayın (!) tunç soyer tarafından açılışı yapılıyor 2 saat sonra. aylar önce, kendi beton kafalarına benzetecek biçimde pek çok ağacın kesildiğini gördüğümde içim nasıl cız etmişti. doğa katili insan müsveddesi hepsi. kahredici.
  
  yıllar içindeki değişim:
  
  (bkz: ibb engelliler egitim merkezi)
  
  (bkz: inciraltı ormanı'nın mangal alanına dönüstürülmesi)
  
  (bkz: heda/@minnoklokumcuk)
  
  (bkz: izmir kent ormanı/@minnoklokumcuk)
• inciraltı
  
  görsel
  
  bu mevsimlerde haftaiçinde gidilir.
• arap kent ormanı haline gelmiştir. izmirlinin artık burayla ilgisi kalmamıştır.
• eskiden çok keyifli ve huzurlu bir yerdi. bugünkü suriyeli istilasından sonra bir daha uğramayı düşünmediğimiz yer.seyyar satıcısı bile rahatsız olmuş, su alırken durduk yere yakınmaya başladı o derece. türkiye'de bir yer demezsiniz artık, hele izmir'de hiç değil.
• artık türkiye sınırları içindeki küçük suriye'lerden biri olmuştur. en son zabıtalar oraya buraya astıkları leopar desenli kıyafetlerini toplatıyordu. hayatımda bu kadar sığırı bir arada görmedim.
  
  edit: mangal yakmayı yasakladıktan sonra tek bir suriyeli kalmamıştır.
• 2006 yılında hizmete açılmıştır. içerisinde bir adet lagün, binbir çeşit agaç ve bitki türü, çeşit çeşit de kuş türü bulundurmaktadır. ilk baharda gezerseniz ölmeden cennete gitmiş gibi hisettirir. nazarımda izmir merkezin en güzel bölgesidir
  
  https://youtu.be/shfzdp2g8dc
  
  https://youtu.be/z9epjarjgxc
• izmir'in nefes alması için belediye tarafından yapılan çalışma.
  belediyenin bu çalışmayı tanıtımı şöyle:
  
  inciraltı’ndaki 2 milyon metrekarelik alan bir bütün olarak ele alınarak düzenlendi. toplam alanının 622 bin metrekarelik bölümünde ise binlerce ağaç dikilerek dalyan ormanı oluşturuldu. üçkuyular iskelesi’nden yenikale burnu’na kadar uzanan ve kültürpark’ın 3.5 katı büyüklüğündeki alanda; kesintisiz gezinti-yürüyüş ve bisiklet yolları yapıldı, meydanlar oluşturuldu, kent ormanı’nda izmirlilerin denize nazır piknik yapabileceği düzenlemeler gerçekleştirildi.
  
  detaylar için:
  http://www.izmir.bel.tr/….asp?newsid=3107&menuid=53