• yıl 1992, kahramanlarımız henüz ortaokul 1. sınıftalar. ders boş geçmekte, gençler ergenlik çağına giriyorlar, herkes farklı şeyler üzerine düşünüyor. gözlüklü arkadaş kağıdı 2,4,8,16 ... şeklinde katlayarak her seferinde kağıdın kalınlaştığını ve alanın azaldığını fark ediyor, bunu sonsuza kadar yapabilse aya bile gidebileceğini keşfediyor. o zamana kadar bu durum bilim çevrelerinde öngörülmediği için büyük bir heyecanla yamuk çeneli, toparlak arkadaşına koşturuyor, durumu kafasını ütüleyerek anlatıyor kendisine fakat içerik arkadaşı açmadığı için olay matmatik dehamızın dayak yemesi ile sonuçlanıyor.

    4 sene sonra matematik dersinde limiti öğrenirken bu konuyu düşünüp, geçmişe dönmüştük, yine döndüm nedense.
  • teoride mümkün. şöyle ki:

    ortalama bir kağıdın kalınlığı 0,1 mm. bunu ikiye katladığında 0,2 mm oluyor. bu şekilde karesini alarak devam ettiğinizde onuncu katlamada 1024 mm'ye yani 1 m'ye ulaşıyorsunuz. yirminci katlamada yaklaşık 105 metreye ve yapabildiğinizi varsayarak 100. katlamada tam olarak 1267650600228229401496703205376 mm'ye yani 12 milyar ışık yılına ulaşıyorsunuz. bunun anlamı, evrenin herhangi bir yerine kağıt katlayarak ulaşabileceğimiz. tabi kendi bindiğimiz dalı da kesiyor olabiliriz.

    hesaplama tablosu burda

    bir arkadaş bunun için çok uğraşmış ve en fazla 12 kere katlayarak tarihe geçmiş. şimdilik rekor onda.

    sınırımız ise şu. 103 katlamada bilinen evrenin sınırlarına da ulaşmış oluyoruz yani 93 milyar ışık yılına.
hesabın var mı? giriş yap