katatonik eksitasyon

• ilk kez 1874’te karl ludwig kahlbaum tarafından kullanılmıştır. katatoni yaşayan şizofrenler için aşırı hareketlilik durumudur. katatonik hasta büyük bir sıkıntıyla sürekli dolaşarak anlamsızca durmadan konuşabilir.
• katatonik kişinin belli bir durumda uzun süre kıpırdamadan kalması demektir.
  eksitasyon ise uyarılma anlamını taşır.
  psikomotor belirtilerle karakterize klinik bir tablodur. psikiyatrik bozukluk haricinde çeşitli tıbbi nedenlerle de gözlemlenebilir. dsm 4'e kadar şizofreninin bir bir parçası olarak kabul edilmiştir fakat şizofreni haricinde farklı tıbbi nedenlerin de katatoniye sebebiyet verdiği gözlemlenince ayrı bir olgu olarak ele alınmıştır.
  katatonide görülen bulgular ise; basit hareket bozuklukları (balmumu yumuşaklığı, mannerizm, stereotipi, katalepsi gibi), karmaşık irade bozuklukları (birlikte gitme, birlikte yapma, karşıt olma, harekette iki değerlilik (ambitandans), ekopraksi ve hipermetamorfozis), davranış bozuklukları (taşkınlıktan stupora kadar değişen etkinlik düzeyi), konuşma bozuklukları (konuşmada stereotipi, mannerizm, ekolali, palilali, mutizm gibi).
  en sık görülen bulguları ise; mutizm, postür alma (posturing), negativizm, donup kalma, ekofenomeni (ekolali ve ekopraksi gibi) ve rijiditedir.