• bir gece kadıköy’de evsiz bir abi oturmuş şarap içiyor kendi başına, önünde bir defter, elinde bir kalem; bir şeyler çiziyor bir yandan da konuşuyor sanki biriyle tartışır gibi. kulak kesildim, dinleyip anlamaya çalıştım. o kadar hızlı tartışıyordu ki önündeki defterle, yakalayabildiğim tek cümle; “herhangi bir şeye yüz çevirmenin ön koşulu vardır; bunun için önce bir yüze sahip olman gerekir.”
    üzerinden en az 5 yıl geçmiştir ancak bu cümleyi unutamıyorum.
    şarapçı abi beni bul, seninle konuşmamız gereken meseleler var.
  • atam yaşasaydı bunları asardı
hesabın var mı? giriş yap