• arkadasları da aksam eve toplayıp berabercene frp oynayan zevkli eglenceli 2 yazar. bunca hastasi olunacak karakter yaratabilen bu 2 seker insanin muhtemelen muhabbetlerine de doyum olmaz
  • cok iyi senaryo yazan, dünya yaratan ancak bu yazdıkarını kesinlikle kendi başlarına roman haline getirip yayınlamaya kalkmamaları gereken ikili (bkz: death gate cycle). hersey iyi hos ama 5 yasinda cocuk bile daha iyi hikaye anlatır bunlardan. yazim dilleri bayagilik derecesinde basittir diyalogları ise sac baş yoldurur. yok anam yok babam siz kitap yazmayin sadece fikir verin bırakın başkaları yazsın.
  • yarattiklari kahramanlari çat diye öldürebilen ikili... o yüzden, kitap okurken alişik olduğumuz "hoca bu esas oğlan, bişey olmaz" sicak duygusu içimizde olmaksizin ellerimiz titreyerek, nabizimiz çilgin atarak, şeyimiz şeyimizi zorlayarak okuruz kitaplarini... alin mesela şurada ölenleri yazsam entrye siğmaz sel olur taşarim... neyse yine de sağlamdirlar özetle...
  • zannimca bunlar ufak ufak dine dönmeye hazilanmaktalar... zira dragonlance'de bir şeriatçi mina furyasi çikti, ondan sonra da death gate cycle'da da bir benzersiz - üstün varlik - ulvi duygu geyikleri gidiyor, diyeceğim şudur ki yakinda fantastik edebiyatin güzel ikilisi ramazan'da sabah gazetesine "islamin kurluşu - şehitlik hikayeleri" tarzinda eserler vermeye başlayacaklar gibi gözüküyor...
  • "sturm s sun shattered." cumlesiyle o ana kadar nefes almadan okudugum kitabi, "gotsunuz.. ikiniz de gotsunuz!" haykirisi esliginde kafenin karsi duvarina firlatmama, devaminda da garsonlardan ozur dilerken renkten renge girmekle burnundan solumak arasinda kararsiz kalmama neden olan patavatsiz ikili. chemosh opsun ikisini de.
  • dünyanın önde gelen fantastik edebiyat yazarlarındandırlar. bu ikilinin yazdığı başlıca kitaplar:

    - ejderha mızrağı destanları : (güz alaca karanlığının ejderhaları, kış gecesi ejderhaları, ilkbahar şafağı ejderhaları)

    - efsaneler serisi : (ikizlerin zamanı, ikizlerin savaşı, ikizlerin sınavı)

    - ikinci nesil

    - yaz alevi ejderhaları

    - ruhlar savaşı serisi : (batan güneşin ejderhaları, kayıp yıldızın ejderhaları, yitik ayın ejderhaları)

    - ölüm kapısı serisi : (ejder kanadı, elf yıldızı, ateş denizi, yılan büyücüsü, kaosun eli, labirentte, yedinci kapı)

    - karakılıç üçlemesi : (karakılıcın dövülüşü, karakılıcın yazgısı, karakılıcın zaferi, karakılıcın mirası (üçleme olarak yazılan seriye sonradan yazarların eklediği final kitabı) )

    - hükümran taş üçlemesi : (karanlık kuyu, kayıp taşın muhafızları, boşluk'a yolculuk)

    - ejderha gemileri serisi : (ejderhanın kemikleri, ejderhanın sırrı)

    - dragonvarld üçlemesi : (ejderhaların sahibesi, ejderhanın oğlu, ejderhaların efendisi)

    - karanlık havari serisi : (amber ve küller, amber ve demir, amber ve kan)
  • iki ayrı kişidir ama tek bir kişiymişçesine okunur. mashar fuat özkan sıralaması gibi insana güven veren, emin ellerde olduğunu hissettiren bir zincirleme. nasıl anlatılır ki? onların yeni yayımlanan bir kitabını ele almak, insanın ilk atarisi ya da kabuğu açılıp içinden silahı çıkan ilk ninja turtles minyatür oyuncağı kadar travmatik bir heyecan yaratırdı insanda.

    üzerinden yıllar geçti, ancak neil gaiman hariç okuduğum yüzlerce yazarın hiçbiri bende öyle bir coşku uyandırmamıştır. muhteşem bir serüvenle dünyadan yok olup gitmenin garantisiydi onlar. raistlin majere ile içindeki karanlığa uzanan keşfettiğin koridorlardı. ben ki hayatımda bir tek ejderha mızrağı'nın yeni cildinin çıktığını öğrendiğimde bir tek saatler boyunca sahaf sahaf, kitapçı kitapçı dolaşıp da bir an evvel almalıyım demişimdir.

    ilk gençlik güzeldi. geri dönmek istemem ama o heyecanı, o coşkuyu yaşayamıyorum. ancak böyle bazen kitaplığımdaki margaret ve tracy kitaplarına baktıkça gözlerim yaşarır. ilk ejderha mızrağı'nı açar, uzun uzun son yuva hanı'nın resmine bakar dururum. o hana girdiğimi, merdivenlerinden çıktığımı, içerde otururken camlardan sarkan dallara baktığımı ve diğer masada boğulurcasına öksürerek oturan ve hırıldayan raistlin'i 'yolgezen' gibi izlediğimi..

    ah.. son yuva hanı'ndaki o baharatlı patates kokusu hala burnuma gelir. hiç duyumsamadığım o koku sanırım eski sevgilimin kokusunun ardından en çok özlediğim şeydir.
hesabın var mı? giriş yap