mother

• requem for a dream'in yönetmeni darren aronofsky'nin yönettiği ve başrolünde jennifer lawrence'ın olduğu ilginç bir film.
  
  --- spoiler ---
  hakkında hiçbir şey bilmeden izlemeye başladım. ben de üvey çocuklarına bakmak zorunda olan ölü bir üvey anne falan bekleyenlerdendim. incil göndermeleriyle dolu ve muhtemelen kaçırdığım bir çok metafora dayalı olan bir film çıkınca ufak bir şaşkınlık oldu tabi.
  bebek isa peygamber olduğu için annenin de meryem ana olduğu yorumları da var ama daha yaygın yorumlama anne'nin doğa ana olduğu yönünde.
  evin yağmalanması sahnelerinde, anne'nin kaos anında yaşadıkları, şaşkınlığı, havasız kalışı, çocuğa bir şey olacak korkusu seyirciye çok güzel aktarılmış.
  en sevdiğim ayrıntı, anne'nin ilaç niyetine güneş içiyor olmasıydı.
  en sevdiğim diyalog ise, anne ile evini yağmalayan insanlardan biri arasında geçti:
  -neden kırıp döküyorsunuz?
  -burada olduğumuzu kanıtlamak için.
  
  --- spoiler ---
• --- spoiler ---
  
  güzel film, herkes yazmış, çizmiş, yorumlamış, geç izleyen benim gibiler için söyleyecek fazla söz kalmamış.
  
  iki kelam etmek gerekirse;
  
  film için genel anlamda karmaşık bir durum yok, yönetmen kafasındakini güzel sermiş seyircinin önünde. kimin ne olduğu amacının ne olduğu net bir şekilde çözülüyor filmin akışı içinde.
  
  bir çok anlam çıkartılabilir akış içinden ama benim asıl anladığım; insanoğlunun dünyayı ve düzeni nasıl ve ne denli bozduğu, yozlaştırdığı ve kendinin nasıl yobazlaştığıdır.
  
  him; tanrı
  mother; doğa ana veya dünyanın kendisi, yoruma açık ama ikisi de olur. ama bakire meryem değil kesinlikle.
  ev; mother'in kendisi, evren, dünya, kadın rahmi her ne dersen sen nasıl yorumlarsan oluyor;
  bebek; isa veya insanlığa sunulmuş bir umut;
  adem, havva, habil, kabil zaten hepimizin bildiği hikayeler;
  kalan her bir karakter yozlaşmış her bir insan ve duygusu...
  din adamlarına gönderme var, peygamberlik müessesine gönderme var, vaftize gönderme var, ölüme, yeniden doğuşa, kıyamete... onlarca gönderme, alt metin, sembol, metafor ve aforizma çıkar bu filmden. sahne sahne incelesek saatlerce konuşabiliriz üzerinde.
  
  her ne kadar inanç sistemi için bir isyan ve bir baş kaldırı olsa da, sanatsal bakmak lazım. mesela inanç seviyesi yüksek biri olarak ben bir yönetmen olsaydım sırf bana öğretilenler ve inançlarım yüzünden böyle bir film çekemezdim, götüm yemezdi.
  
  çok fazla okudum, yabancı kaynaklara da baktım ama sarı tozun ve klozetteki yaratığın ne olduğu hala net değil.
  
  jennifer lawrence kişisinin bence (bakın bence) en iyi performansıydı. oscar alacaksa bu rolünden dolayı almalı, zaten almış olduğu için sıkıntı yok.
  
  yönetmen için benim söyleyebilecek sözüm yok, daha o kadar büyümedim.
  
  izledik, beğendik, teşekkür ederiz. puanım 10 üzerinden 8,5...
  
  cehennemin kapıları açıldı..
  --- spoiler ---