nazan öncel'in en hüzünlü şarkısı

• korkarım kavuşmayacak bu iki kalp bir daha
  gözlerini çek üstümden o gözler yasak bana
  seni görmeyim diye gitmediğim yerler var
  hatırlatmasın diye dinlemediğim şarkılar var
  
  beni bir kere bıraktın
  bir kere daha bırakma
  bana bir acı yaşattın
  bir sürü anı bırakma
  
  unutmayı öğret bana
  yokluğuna alışmayıda
  kahrolsun bazı şeyler
  bir kokun bile yeter bana
  
  anlamayacak ne var bunda zor günler geçirdim
  karanlıkta kalmış çocuklar gibiyim
• güz yaprakları düştü
  gazeller oldu
  bulut indi yeryüzüne
  sevdalı oldu
  bir avuntu biraz keder
  böyle bize neler oldu
  
  gitme kal bu şehirde
• bende bir resmin var yüzüme bakmiyor.
  (bkz: geceler kara tren)
• (bkz: gidelim buralardan)
• nazlı ay. bir başyapıttır ayrıca.
• beni hatırla parçası en hüzünlü değil de; gelmiş geçmiş en zalim, en vicdansız parçalar arasındadır.
  demirden leblebi'nin hikayesi çok can acıtır, öğrendiğimde küçüktüm henüz ve bir süre kendime gelememiştim.
  ama söz ve müzik olarak en hüzünlü parça benim için gidelim buralardan galiba.
  bir hadise var da fena, geceler kara tren de yakıyor.
  kadın yememiş içmemiş ruhumuza dokunmuş.
  sonra da: "aşkım baksana bana" hal mi kaldı be kadın?! nasıl bakalım? n'aptın bize?
• (bkz: geceler kara tren) kesinlikle en kasvetlisi.şarkıyı dinlerken kışın hüznünü de hissediyorsunuz, yalnızlığı da.. her dize ayrı bir dram. beni en çok etkileyen “bende bir resmin var yüzüme bakmıyor” bölümü. öff.. “göğsümden içeri yokluğun sızıyor” var bi de..
  (bkz: eda baba) yorumu da dinlenesi.
  
  --- spoiler ---
  
  günlerdir kapımı kimseler çalmıyor
  göğsümden içeri yokluğun sızıyor
  bir demlik çayım var
  tütünüm de geçiyor
  
  duvarlara yazdığım her cümle aglıyor
  evlerin ışıkları tek tek sönüyor
  bu ev bu nağmeler peşimi bırakmıyor
  geceler kara tren
  geceler
  yüklüyor bana seni
  geceler
  bende bir resmin var yüzüme bakmıyor..
  
  --- spoiler ---
• bana kalırsa demirden leblebi gerek hikayesi, gerek sözleri ve zamanının ötesindeki düzenlemesi ve yorumuyla nazan öncel'in değil belki türk pop müziği tarihinin en hüzünlü şarkıları listesinde başı çekebilir. şarkıdan en sevdiğim sözler :
  
  çok üzgünüm çok
  çok ne kadar az bir laf
  hiç bir şeyi anlatmaya yetmiyor
  
  gözyaşlarını sakla
  ben ölürsem ağla
  
  yediğimiz her lokmayı
  kuruş kuruş ödedik
  nasıl ödenirmiş öğrendik
  demirden leblebi
  ne yenir ne yutulur
  bazı şeyler
  belki unutulur
  unutmak var ya
  demirden leblebi
  demirden leblebi
  demirden ...
  
  kalbim kırık öleceğim
  bilmem ne halt edeceğim
  
  (bkz: demirden leblebi)
• özellikle başındaki konuşma kısmıyla,
  (bkz: bırak seveyim rahat edeyim)
• "kalp caysa da vur kıyılarıma / yağmur ol yağ bana..."
  (bkz: göç)