öğrenildiğinde ufku iki katına çıkaran şeyler

• evrenin sonsuz olması düşüncesi.
  
  uzayda bir metreküplük bir dilimi ele alalım. bu hacmin içerisinde bulunabilecek molekül sayısı sınırlıdır. yine bu moleküllerin hızları, dönmeleri, yükleri, pozisyonları vs. göz önüne alındığında oluşturabilecekleri madde biçimleri çok çok çok fazla olsa da sonsuz değildir. tony padilla denen fizikçi abi bu farklı madde biçimlerini -bir metreküp için- 10^10^80 olarak tahmin etmiş. gözlemlenebilir evrende ise 10^80 farklı molekül olduğu tahmin edilmekte. bir metreküp için tahmin edilen madde biçimlerine kıyasla bu sayı oldukça küçük kalıyor. eğer evren sınırsızsa, şu an dünyadan uzay boşluğuna doğru seyahate başlarsan eninde sonunda ilk aldığın 1 metreküp uzay diliminin kopyasına ulaşırsın. gittikçe bu kopyalardan daha fazlasını bulursun. ilerledikçe bazı madde biçimleri tanıdık gelmeye başlar ve yeterince ilerlersen bu tanıdık gelen biçimler artık yavaş yavaş bildiklerinle adeta kopyasıymışçasına özdeş biçimler olmaya başlar. ve en nihayetinde kendi özdeşini bulursun! kendi kopyanı bulduğun vakit, sınırsız evrende yapabileceklerin daha yeni başlıyor olacak. umarım ölümsüz versiyonunun gücünü çalmayı başarırsın çünkü devam ettikçe sonsuz sayıda kendinden bulacaksın. kendi kopyalarını yanına alarak yoluna devam edersen artık sonunda tüm kopya gözlemlenebilir evrenleri, içinde daha fazla sen ve hatta o fazla senlerin yanına aldıkları senleri görebilirsin.