• dergi ve gazetelerde biraz fazla abartıldığını düşündüğüm, nuria karakterini canlandıran marina comas dışındaki oyuncuları gerçekçi bulamadığım bol ödüllü bir film.

    --- spoiler ---

    giriş sahnesi dahil, hayvanlarla ilgili tüm sahneler, "acaba canlı hayvan mı kullandılar?" sorusunu aklıma getirdi, fazla gerçekti sanki.

    --- spoiler ---
  • 9 ödül toplamış film , torrente düşsede bizde görsek ispanyol filmi
    http://www.ntvmsnbc.com/id/25182167/
  • goya da en iyi film dahil 9 ödül almış, berlinale 2011 de de offical selection olarak izleyici ile buluşmuştur.
    savaş sonrası katalunya sında geçen idealler,hırslar,aile ilişkileri üzerine çarpıcı bir film "kara ekmek". internetten online film izleme sitelerine de düşmüş, haberiniz ola.
  • faşizm, siyasi zorbalık, siyasi idealler, umut, cinsellik, eşcinsellik, fakirlik, zenginlik, şiddet, kayıplar, ölüm, çocukluk, güç, erkek egemenliği, kaybetme, terk etme üstüne bir film. bu kadar büyük gerçekliklerin zaman zaman hayali bir anlatımla çevrelenebilmiş olması filmi etkileyici hale getirmiş.

    dip not: filmi aksanat'ta herhangi bir ara olmadan, bölünmeden, dağılmadan izlemek keyifliydi.
  • iç savaş sonrası değerlerini kaybeden bir ispanya'da, faşizmin insanları nasıl değiştirebileceğini ve neler yaptırabileceğini düşle gerçek arası gidip gelen imgesel tasarımlarla başarılı bir biçimde anlatmış bir film.

    bir kez izlemek yetmiyor... bir kaç kez daha izleyeceğim bu nedenle. fakat şimdiden şunları söyleyebilirim şiddetin bu kadar görsel olarak ve içerik olarak da öne çıktığı bir filmde; naif bir duygusallık içinde filmin izlenebilmesi görsel estetiğin güçlü tasarımı, dramatik yapının gücü ve çocuk oyuncu andreu'nun başarılı performansı sayesinde gerçekleşmiş.

    dramatik yapıda bazı boşluklar var aslında ya da belki de bu boşluklar özellikle bırakılmış. yine de güncel bir cinayet kovuşturması geçmişte gerçekleşmiş bir cinayetle ilgili geleceği temsil eden çocuklar tarafından arayışla harmanlanıp filmin olay örgüsünü kurulmuş. tema, faşizm ve insanlara sirayet eden faşizmin kitle ruhu. cinsellik, çocuklar, eğitim, aile, değerler, idealler bütün bu kurgu içinde tartışmaya açılmış. üstelik film öyküsü, izleyicinin gözüne sokmadan bütün olay örgüsünü sınıfsal bir analize oturmuş. üst sınıflara "kara ekmek" tadında öfke kusuyor.
  • klasik bir savaş ve sonrası filmidir. savaşın ilk vurduğu düşük gelirli ama yüksek düşünceli ailelerin etik, fikir ve dürüstlük anlayışlarını sıra ile yitirmeleri ana tema olmuş. bütün bunları iyi irdeleyen bir çocuk, yaşının üzerinde bir karar verip aileyi terk etmiştir.

    filmde atın ve kuşların öldürülmesi doğal sahne yaratmak hissi için yapıldıysa da benim için seyir zevkini düşürmüştür
  • belearic ispanyol yönetmen agusti villaronga goya ve san sebastian film festivalleri'nde en iyi film, senaryo ve yönetmen başta olmak üzere sayısız ödülle dönen son filmi siyah ekmek ispanyol edebiyatçı emili teixidor'un pa negre adlı romanından villaronga tarafından uyarlanmış bir yapım. küçük oyuncu francesc colomer'e de 2011 goya ödülleri'nde en iyi genç aktör ödülünü getiren filmin notu oldukça yüksek.

    ülkemizde sadece akbank film festivali sırasında gösterilen film oldukça underrated.

    ispanyolların tarihlerindeki acı olayları masası bir anlatım izlemek için genelde merkeze bir çocuk oyuncu koyarak anlatması ispanyol sinemasının bir imzası niteliğinde... bu masalsı anlatım hem hikayenin globalde daha fazla insana ulaşmasını sağlıyor hemde dramı arttırıyor.

    bu tam olarak bizim sinemanın 40 ila 90 dönemi yapılan siyasi filmlerin halk ile buluşamamasının ve globalde karşılığı olmamasının da nedeni.
  • ispanya iç savaşı'nın ve sonrasında oluşan politik ortamın bir aileye neler yapabileceğini ve nasıl bir yozlaşma doğurabileceğini bizlere gösteren neredeyse masalsı film.

    ispanyol sinemasının garip bir özelliği var: faşizmi masalsı unsurlarla anlatabiliyor, eleştirebiliyor. bu bana çok garip ve son derece güçlü bir teknik gibi geliyor. bizim sinemamız çoğu zaman her konuda çok daha realist bir üslup benimsiyor mesela; üstelik komşu iran'a rağmen. neyse, konuya dönelim.

    goya'da falan bariz bir şekilde abartıldığını düşünüyorum filmin ve muhtemelen de çeşitli iç savaş göndermeleri ve bizim anlayamadığımız bazı kültürel kodlar nedeniyle de öne çıkartılmış o dönem. evet, kaliteli bir iş izliyoruz. evet, faşizme ve bireysel ve hatta belki toplumsal yozlaşmaya farklı bir noktadan yaklaşıyor ve garip bir şekilde, bana göre, bütün anlatı içinde de uçlara kaymaktan keyif alıyor.

    ispanyol sinemasından özellikle de ispanyol politik sinemasından öğrenecek çok şeyimiz var. müthiş bir ülke olmamıza rağmen maalesef ne sosyal bilimler ne de sanatsal üretim noktasında yaşanmışlıkların üstüne gidemiyoruz. elbette ispanya'nın franco sonrası özgürlük ortamıyla türkiye'deki ortamı kıyaslamak mümkün değil; ancak ederi de bu değil.

    ek: entry'lerden birinde denk geldim. entelektüel ortamlarda yapmayın arkadaşlar, cinsel tercih diye bir şey yok. cinsel yönelimdir o.
  • a.k.a black bread.

    http://www.imdb.com/title/tt1454523/
  • film 2011 yapımı olsa da 1944 yıllarında işçi sınıfı ile iktidar arasındaki ilişkiyi inceliyor .bu ikili ilişki arasındaki uçurumsal farkı anlatırken ekonomik , cinsiyet , yaş , inanç , cinsel tercih bir çok açıdan ezilen kimselerin varlığını sorgulatıyor.
    bana kalırsa politikanın çevresinde dolanıyor tam anlamıyla bir manifesto göremiyoruz onun yerine kalan boşluklar dram ile dolduruluyor. bir babanın oğlu için ne yapabileceği ile ne yapamayacağı ikilemini çok iyi sunarak yer yer izleyicinin su koyuvermesine sebep oluyor.özellikle baba-oğul ilişkileri, yalan üzerine kuru üzerine kafa yoran kişilerin izlemesini tavsiye ederim
    ayrıca yalanların efendisi (bkz: asghar ferhadi) filmlerini sevenler de bu filminden beklediğini alacaklardır.
hesabın var mı? giriş yap