pamko

• bir aralar tansaş'ta satılan mucizevi yiyecek.
• küçüklüğüme damgasını vurmuş çıtır çerezlerdendir.^* acayip ucuza alırdık. ağza atıldığında zaten yüzde sekseni boşluk olduğundan eriyiverir yapış yapış olurdu. yine de pek severdik. fıstıklıydı sanki.
• benim de her gordugumde aldigim kolay bulunmayan benzeri olmayan aliskanlik yapan mukemmel cerez. kucukken her gun alirdim.
• patsito'nun taklidiydi. hiçbir zaman onun kadar tuzlu ve güzel olamadı, sadece karın doyurmak için maç yaptıktan sonra falan bastırsın diye yerdik, değilse durup dururken canımız falan çekmezdi, saman gibi tadı vardı.
• kimyasal ve biyolojik atıklardan üretildiğini düşündüğüm, naylon bazlı bir yiyecek. aslında herhangi bir tadı yoktur. tükürükle karıştığında yapışkan bir eriğiye dönüşür. ısrarla aranırsa kenar mahalle okul civarı bakkallarında iki paketi 25kuruşa bulunabilir. ayrıca çakmak tutuşturursanız yanar ve siyah isli kül bırakır.
• (bkz: olsa da yesek)
• yemeden önce, bir kaç tanesini uçlarından birbirine ekleyerek upuzun bir pamko yaratıldığında değişik bir haz veren yiyecek. ama yerken tadı aynı kalır, uzun-kısa farketmez.
• mahalleden ibrahim adında bir arkadaşım vardı. pamkoların tükrükle birbirlerine yapıştırılabildiklerini keşfettikten sonra tükrükleye tükrükleye 20 tane pamkoyu birbirine yapıştırıp gökdelen yapar sonra da o salya gökdelenini ağzına atardı. pis herifti netekim.
• degdigi yere -artik damak olur, dis olur- yapisan bir seydi bu, o yuzden yutulmasi biraz uzun surerdi. cekirdek gibi bir seydi aslinda, bir cesit zaman oldurgeci.
• bi ara urun farklilastirma yaparak pamko barbeku diye mucizevi tadlar alabileceginiz modelini de urettiler.
  fabrikasi izmir terminaline giderken pinarbasina dogru yol uzerindeydi. ogrenciyken bol bol alip tatli hayat esliginde kusana kadar yerdik. su an ki akibetini bilemiyorum. bilen varsa ses etsin gidip cuvalla alicam o derece ozledim