pandemide en çok özlenen aktivite

• beyazıt'a gidip sahafları dolaşmayı, ordaki kedileri sevmeyi, kitapları incelemeyi çok özledim. kitap seçerken yaşadığım kararsızlığı bile özledim.
• sıradan bir günü yaşamayı bile o kadar özledim ki, özel bir aktivite değil pandemi öncesi sıradan bir günü bile yaşamak kafi olurdu şu an. sabahın köründe kızılaya yürümeyi (şöyle maskesiz püfür püfür), sonra dolmuş önünde sıra beklemeyi (düşünün yani ne durumdayım), oradan sıkış tıkış dolmuşta oturacak yer bulmanın dayanılmaz hafifliği. müzik açılır, iş yerinin olduğu yere varılır, orada erken varıp 5 10 dakika turlanıp ofise geçilir. gün boyu molalarda arkadaşlarla çay kahve içilir rahat rahat maske olmaksızın muhabbet edilir. öğlen yemekhaneye belli bir arkadaş grubuyla gidilir. akşam çıkışta eşe haber verilip, eşim ve bir iki yakın arkadaşımla bahçelide buluşur. ilk karşılaşmada güzel bir sarılır hal hatır sorardık, biraz kalabalığın arasında turlayıp bir yere karar verip yemek yerdik. sonrasında başka mekan ve kahve, sonra belki bir tatlı. sonra yedikleri sindirmek için 7. caddede ileri geri bir iki tur. ve sonra eve dönüş. çok kallavi birşey yok tabi bu anlattıklarımda ama bu rahatlık bile yeterdi be :(
• (bkz: yüzmek)
• nefes almak
• kamp yapıp balık tutmak.. çok özledim.
• nevizade'de güzel bir sofra kurmak,
  
  galata'da kahve içmek,
  
  bağdat caddesi ve nişantaşında mağazaları dolaşmak,
  
  caddebostan'da güzel bir sabah koşusundan sonra denize girmek,
  
  tekrardan spor salonuna üye olmak,
  
  tüm amcalarım ve halalarımı ziyarete gitmek,
  
  moda sahilde çimlere uzanıp soğuk bir şeyler içmek,
  
  küçük kuzenlerimi elinden tutup parka götürmek,
  
  ağva'da kamp yapmak,
  
  çorlulu ali paşa'da nargile içmek.
• iş çıkışı tunalı'ya gidip bir şeyler içmek, tatlı tatlı arkadaş sohbetleri ve sonra yürüyerek eve dönmek. sıradan şeyler nasıl da güzelmiş.
• pandeminin başından beri kimseyle fiziksel temasım olmadı,bugün arkadaş elini uzattı birden anlam veremedim yaptığına,el sıkışmayı unutmuşum. şöyle içten sıkı sıkı sarılmayı özledim ancak öyle normale dönerim.
• arkadaşlarla muhabbet ederken onları dinliyor gibi gözüküp yoldan geçen güzel kızlara bakmak.
• dışarıda çay içmek.bir çay ocağında oturmak.gelip geçen insanları seyretmek.