• şimdiye kadar sevememiş olduğum çocuklardır. küçükken göstermelik ilgi gösterdiğim, büyüdükleri zaman saçmalıklarını çektiğim çok olmuştur ama hiç ısınamadım, patron kim olursa olsun.
  • ben de patron cocuguyum. konu hic dusunuldugu gibi degildir. eger patron isini cocugu olarak goruyorsa kendi cocugunu en cok ezer ( hem de baskalarinin onunde) bilginle herkesin onune gecebilecekken sirketteki diger insanlarin nazini cekersin, baska sirketlerde cok kiyak pozisyonlara gelebilecekken burada en amele sen olursun. digerleri senin acigini kollar, dedikodunu yapar, babanla ya da annenle arandaki sorunlari merak eder. hic "is" arkadasin olmaz. kimseyle samimi olamazsin. hep mesafen olmalidir. bir de eger cinsin disiyse butun bunlari otuziki kat daha dikkatli yapmalisin. yuksek sesle gulmek cok ayiptir. patronun elaleme karsi reklam aracidir patron cocugu. "ben yaptim" diye boburlendigidir.
    kissadan hisse: her patron cocugu simarik degildir.
hesabın var mı? giriş yap