• saat yapma, onarma veya satma işi.
  • ahmed midhat efendi, 1889 senesinde, birkaç ay sürecek bir avrupa seyahatine çıkar, bu seyahatle ilgili izlenimlerini de avrupa'da bir cevelan başlığıyla yayımlar...

    seyahatinin isviçre ayağında bir saat fabrikasını gezmeyi planlar lakin ona fırsat bulamayınca mösyö bachmann adlı birine ait, alt katı satış yeri, üst katı atölye olarak kullanılan bir dükkânı ziyaret eder. bu ziyareti anlatırken der ki;

    "(...) dört büyük odada sekiz kadar üstad işlemektedir. bunlar fabrikada yapılan saat eczasını burada terkib ve tashih eyliyorlar. heyet-i umumiyesi (tamamı) bir mecidiye çeyreği kadar olan saatin en küçük çarklarının ne kadar küçük ve nazik olduğunu pek kolay tasavvur edersiniz ya! öyleyse yine böyle kolaylıkla tasavvur etmeye çalışınız ki işte bu nazik çarkı sıkıştıracak makine ve eğeleyecek eğe, dökecek örs ve çekiç dahi vardır. bu eğeler kıl kadar şeylerdir. onların tashih edecekleri pürüzler ne kadar küçük olurlar!..

    birkaç dakika temaşayla hükmeyledim ki eğer beni bu sanata koyacak olsalardı ikinci günü çıldırıvermekliğim işten bile değildi."
  • kuyumculuk ve ayakkabıcılık ile birlikte en saygı duyduğum ve keşke ben de yapabilsem dediğim iş. gerçek bir zanaat.
  • muvakkit nuri efendiden öğrendiğime göre avrupa saatçiliğinin en büyük müşterisi daima müslümanlar ve onlar içinde en dindarı olan memleketimiz halkı imiş. günde beş vakit namaz, ramazanlarda iftar, sahur, her türlü ibadet saatle idi. saat allah’ı bulmanın en sağlam çaresi idi ve bu sıfatla eskilerin hayatını idare ederdi.

    saatleri ayarlama enstitüsü
    ahmet hamdi tanpınar
hesabın var mı? giriş yap