• hiç konuşmadan birlikte saatlerce vakit geçirecek kadar ve hatta bundan tarifi zor bir haz duyacak kadar yakın olmak, benim için herhangi bir insan ilişkisinde ulaşılabilecek en son noktadır.

    tanıdığım onca insan içinde karşılıklı olarak bu kadar içten bir sevgi bağı kurduğum birkaç kişi var yalnızca. örneğin kendi kardeşlerimden bile sadece biriyle bu ölçüde derin bir ilişki kurabildim.

    bu durumun ne kadar özel bir lütuf olduğunu dün akşam daha bir iyi anladım. favori kardeşimle haliç'teki teknelerden birine binip kalabalık şehirden biraz uzakta, karanlık denizin içinde sessizce yol aldık bir süre. ilk o fark etti, anın tadını çıkarmak ve iletişim kurmak için konuşmak zorunda değildik. hatta bu sükunetin içinde sanki daha da iyi anlıyorduk birbirimizi. huzur tam da böyle bir şey demekti. sevdiğin ve seni sevdiğinden emin olduğun can dostunla yan yana oturup kelimeler olmadan anlaşmak...
  • aşk desen değil dostluk desen değil. belki de ismi olmaması en güzeli
    (bkz: alırım bi dal)
    (bkz: en güzeli)
  • şu dünyada kıskandığım tek ilişki düzeyidir. hiç kimseye bu kadar yakın olmadım, hiç kimseye bu kadar yakın olamam .
  • o esnada ilk göz göze gelindiğinde karşılıklı gülümsemek ise bazen çok şeyi unutturacak kadar mutlu eder insanı.
    bir şeyleri "nedensiz, niçinsiz, acabasız, sonrasız" yaşamak kadar huzur veren bir duygu yok, olamaz.
  • bunu yapabildiginiz izin sizin icin cok farkli anlamlar ifade eder... o insanla karla kapli bir ormanda saatlerce yurumusseniz, sehri goren bi tepede ikiniz tek kelime etmeden birbirinize yaslanip gun batana kadar beklemisseniz oylece, o kisi sizin icin cok ozeldir ve oyle kalacaktir... şansliyim ki benim icin de oyle biri var...
  • insan ilişkilerinin erişebileceği en güzel nokta. konuşmadan anlaşabildiğiniz, hatta asıl konuşmadan anlaştığınız, sözleşmeden buluştuğunuz, sizi doğru yerde bekleyen ve doğru yerde beklediğiniz, o işte; onunla olan yakınlığınız ve hatta aynılığınız. varoluşun anlamı.
  • kesinlikle beraber car car konuşmaktan daha değerli olan şey. çok yakın olmadığımız insanlarla da fazlaca konuşup vakit öldürebiliriz, fakat of acaba yanımda sıkılıyor mudur ya da konuşacak konu bulmalı tedirginliği yaşamadan sessizce oturabilme özgürlüğü gerçekten özel bir durumdur. sanırım bu durum insanın kendini yanında en rahat ettiği insanlarla gerçekleşir. o insanlar zaten birbirini yeterince tanımıştır. o anlık suskunluğunu sıkıcılığına, konuşma kapasitesinin azlığına vs yormaz yargılamaz. çok konuşkan bi insan olarak en değerli bulduğum durum bu evet.
  • çimlerde uzanmış ve tepenizdeki yıldızları seyreyliyorsanız o andan daha huzurlu bir an yoktur.
  • sıkılmışsınız siz birbirinizden birader
hesabın var mı? giriş yap