sinema bileti

• korsan ve internet üzerinden film izlemeyi yaygınlaştırmak adına yerli bir film için bile 18 tl gibi saçma sapan bir fiyatı olan yazarkasa fişi. 4 kişilik bir aile 80 tl ye bir film izleyecek. cips, mısır, kola vb. sayılmazsa.
  
  maaşallah.
• üzerinde "sonuna dek saklanacak" yazsa da benim için "sonsuza dek" saklanacak bir şeydir. anı olarak manevi bir değeri vardır.
• (bkz: reklam izlemek için para vermek)
• istanbul'da bazı yerlerde her gün sinemanın ilk seansı (yani 11.00 civarı seansları) daha uygun fiyata oluyor.
  
  mesela örnek olarak, optimumda normal fiyat tam 13 tl, öğrenci 11 tl (3d fiyatı da tam 17 tl, öğrenci 15 tl) eğer günün ilk seansına gidersen, tam/öğrenci 7 tl, hatta bir ara mybilette kampanya vardı, 4,5 tl idi.
  
  tabi akasya avmde 3d imaxe giderseniz, bir kişi 28 tl verirsiniz orası ayrı.
• türkiyede oldukça pahalı olan bilet. bir sinemaya gitmek bir aile için ortalama 100 lira iken gel de sosyalleş.
• heryerde 7 lira olması gereken bilet. hatta akbil basıp gecmeliyiz.
• sinemada film izlemek icin alinan bilet. bu bilete odediginiz paranin %5'i belediyeye, %5'i kültür bakanligina, %8 kdv olarak maliyeye gidiyor. kalanın yarısı sinema salonuna, diger yarisi dagitimci firmaya gidiyor. dagitimci %5-%15 arasi komisyonunu alip kalani yapimci firmaya veriyor.
• ülkemiz şartlarında ideali 10tl'dir.
• türkler pek çok konu da dünya ülkelerine öncülük edemeseler de onlarla eşdeğer hızda katma değer üretmeye vasıl olmuşlardır. bunlara güzel bir örnek sinema endüstrisi. en değerli kıstas ise sinema bileti. altın çağını zamanlarda bilet satışları yıllık 300 milyon adetleri bulmuştur. bu rakamları salt, açlığı gidermek için kullanılan araçlar olarak göremeyiz. belki türk halkı kendi içinde sinema alanında milenyumunu yaşamıştır. yayınların kalitesi dünya ölçütlerindedir. bakmayın şimdiki osurmalı, sıçmalı filmlere. bunlar yokluktan doğan sinemanın gölgeleridir. kalitenin yerlerde olduğu aşikar. bilet fiyatlarına hiç girmiyorum. kıçı kırık salonun sinema bileti olmuş 20 türk lirası.
• şaka gibi gerçekten. dedem kendi anlatıyor. diyor ki bizim zamanımızda haftada en az üç kez sinemaya giderdik. kendisi 1970'ten 1990'a kadar çıkan filmlerin yarısını izlemiş neredeyse. ve ayrıca bu anlattığım olay elazığ'ın bir ilçesinde geçiyor. yani eskiden bu ülkede sanattan anlamak, kültürlenmek çok cüzi ücretler ile yapılabilecek faaliyetlermiş. şimdi bakıyosun abi bi bilet 30 tl. (bkz: e ebesinin amı ama)