• hürriyet media towers da geliştirilen, şuan için pek tanınmayan rusya ve ingiltere gibi ülkelerde de olan sanal çocuk parkı..
  • 1.000.000. üyesi şerefine bugün istanbul'da bir etkinlik düzenlemiştir. şenliğe 8-12 yaş arasında 28 çocuk (3 oğlan, 25 kız) katılmıştır. katılanların bol bol hediye kazandığı etkinliklerle dolu gündeki tek hayal kırıklığı (!) bay tipeez'in gelmemesi oldu.
  • http://tinyurl.com/3he4w6f

    oyuncakçı, oyuncu, facebook'çu bir yer.
  • kısaca http://www.tipeez.com/ch/main
  • çocuklara yönelik oluşum. kullanıcıları çocuklar olunca, yorumlarının da pek tatlı olduğu yer. "çizgi film karakterlerinin neden 4 parmağı var?" isimli haberin altındaki yorumlar gülümsetir.
    http://www.tipeez.com/…parmaklari_neden_4_tane.aspx
  • sıcak bir yaz günü. belki de hala kahvaltı yapmamışım. ayağıma giydiğim rastgele terliklerle koşarak aşağıdaki dairelere iniyorum. erken uyutuyor annem bizi. bölüm ikincisi olarak mezun olan annem, ailenin üniversite mezunu ilk gelini. pedogojiden anlıyor, bilimden haberdar: çocukların uykusuna tek önem veren insan. gece geç saatlere kadar bilgisayara bakmaya alışık kuzenlerim için biz askeri yönetim gibiyiz, ama bir yandan da özeniyorlar biliyorum.

    yanyana oturuyor iki kuzenim de, önce nispeten daha sevimli olan bana 'boncuk' diye seslenen yengemin kapısını çalıyorum. 'x uyandı mı' diyorum, uyanmadı, hadi gel diyor. önce onu uyandırıyorum. sonra yan eve gidiyor, beraber y'yi de uyandırıyoruz. y'nin odası en güzel oda, tabi x'in odası da güzel fakat en rahat ettiğimiz ev, ailenin tek erkeği olmasından dolayı pohpohlanan y'nin evi. daha yeni uyanmış, belki de yüzümüzü bile yıkamamış olmamıza rağmen kalkıyoruz. balkona geçiyoruz önce, sonrasında sineklerden rahatsız olup y'nin odasına geçene kadar oyalanıyoruz.

    önce minecraft'ı açıyoruz. evimiz var. köyümüz. trolololo. marşımız bile var, fakat henüz youtube yayınlanan ilk videolardan birinin bize özel olmadığını ayırt edebilecek yaşta değiliz.

    sonra başka çocuklarla oynamak istiyoruz, çünkü köyümüzde kurduğumuz yün duvarlardan evlerimizin camdan duvarlarına çıktığımız katlar mimari olarak boğmaya başlıyor bizleri.

    işte o zaman tipeez'e giriyoruz. hangimizin fikri ile bulduğumuz bir site bilmiyorum, en küçükleri olarak benim olmadığı kesin. tipeez'in sadece yaşıtlarımız olduğu ortamında alan alan geziyoruz. 'sevgili olmak isteyen 5 yazsın' yazıyor x, sonra o toplulukta biri cevap veriyor. başta heyecanlanıyoruz. sonra x, sevgilisi ile kurduğu evrene bizleri de davet ediyor yavaş yavaş. sanki rastgele tanışmışız gibi platformlardan birinde 'çocuğum olmak isteyen 4 yazsın' diye sorulan soruya cevap vererek yeni kurulan ailenin bir bireyi oluyoruz y ile teker teker.

    oyuna aynı anda giriyor, her defasında değişen x'in partnerlerini 'siz kardeş misiniz' diye aynı anda girip çıkmamızı sorgulatır hale geliyoruz. belki de en çok bu eğlendiriyor bizi.

    bilgisayarla büyüyen neslin üç kollu olacağına inananların safsataları arasında ilk sanal çocuk parkında deli gibi eğleniyoruz. bilgisayardan da oynasak, henüz nahifiz; birbirimiz olmadan oynayamıyoruz.

    eğer bir gün

    x ve y tipeez'e ne oldu diye bir entry açarlar ve bunu okurlarsa, onları çok sevdiğimi ve arkadaşlıklarını çok özlediğimi, hayatlarına bir yabancı gibi kalarak uzaktan büyümelerini izlemenin beni çok üzdüğünü bilsinler. sizi çok seviyorum çocuklar.

    bizi birbirimizden her ne kopardıysa, arkadaşlığınızı, ağabeyliğinizi çok özlüyorum.

    bizim evin balkonunda küçücük salıncakta üstüste sallanırken okuldaki insanların, hocaların dedikodusunu yapmamızı, y'nin salçalı tostları, havuzda oynadığımız su krallığını, havuza düşen dallar için defalarca kez azarlanmamızı, basketbol sahasının kısa demirleri yüzünden yandaki boş araziye kaçan toplarımızı, her dolunayda yazlığın elektriklerinin kesilmesini ve bizim kendimizi kurt adam sanmamızı, playstationda oynadığımız araba yarışlarını, karakterizasyonunu bitiremediğimiz wwe dövüşçülerini unutmadım.

    her ne olduysa ve olursa, sizi seviyorum.
  • nedendir bilinmez, 20 yaşıma yeni girdiğim günün sabahı içimde bu oyun sitesine karşı derin bir özlem fark ettim.

    belki de o zamanlar hissettiklerimi özlüyorumdur.

    keşke yeniden açılsa...
  • çocukluğumun forumunda geçtiği site. çok özlem duydum. hatta insanlar hatırlamaz, ilk başka avatarlar normal insan gibiydi kendimize benzetir poz verdirtirdik. sonradan küçük toplara döndüler.

    20 yaşında aniden aklıma gelen site. hey gidi 2010lar...
  • ara ara aklıma gelen site. çok güzel bir ev yapmıştım orda kendime. arada girip girip dekorunu değiştirirdim, güzel partiler olurdu. hey gidi.
  • çocukluğumdan bir iz, bu kadar az entry girilmesine şaşırdım. bağımlısıydım ve hatta bir keresinde yarışmanın tekinde bilet kazanmıştım bir fuar için. ''benim için küçük, insanlık için büyük bir adım'' diyerek kazanmıştım hatta ( kesinlikle neil armstrong'dan çalmadım.).
hesabın var mı? giriş yap