uğur kaynar

• bir deli adamdı. ankara'da, karanfil sokak'ta, kardelen'in ön bahçesinde her daim tadı bozuk olan çayla başlardı demlenmeye. sonra arka bahçeye geçer, rakı, ayran ve koca bir tabağın içinde bir yığın maydonozun onu beklediği masasına otururdu. filtresiz bafra içerdi. parasızdı. oran'daki evine dolmuşa binecek parası olmadığından yürüyerek gittiği bir gece, kestirme olsun diye çam ağaçlarının içinden geçerken polis tarafından tutuklanmıştı. bazı şairlerin elyazılarıyla şiirlerini bastığı yayınevinde çalışan sekreter telefonu açıp, "bağlıyorum" diye telefonu yanındaki masaya, ona uzatırdı. kim nerede şiirlerinden birini okumasını istese nazlanmaz okurmuş.
  1992 yılında, sivas'taki pir sultan abdal şenliği'nden ankara'ya döndüğünde burnunun üzeri fena halde soyuldu. sivrialan'da yapılan şenlikte kendisine ayrılan masada otururken saatlerce güneşin altında kalıp yanmıştı.
  1993 yılında, yine sivas'ta.
• " uğur kaynar sivaslıydı. şenliklere meraklı değildi pek... ama doğduğu topraklara duyduğu özlem çekti onu sivas'a.... birkaç kez fikir değiştirdiyse de sonunda gitmeye karar verdi.
  katliamdan birkaç gün sonra ondan kalan eşyaları getirdiler eşi serap kaynar'a... onun hiç yanından ayırmadığı askılı bir deri çantaydı bu... yangından mucize eseri kurtulmuştu. içinden bir ehliyet çıktı, biraz para, bir paket bafra sigarası, kibrit, eşine hediye alınmış işlemeli bir cüzdan ve üzerine şiir karalanmış bir kağıt peçete...
  peçetede şu sözler yazılıydı:
  "öldüğümde / doğduğum yere gidiyorum / yıllarca süren bir hasret ve bilinmezliği / işte böyle yeniyorum."
  can dundar boyle demis.
  ugur kaynar zaranin siirini yazdi."cicekler halaya durdu", "askinam" , "gizemya" adli siir kitaplari yayinlandi. yakildiginda 37 yasindaydi.
• 1956 sivas zara dogumlu $air.yangından $ans eseri kurtulan cantasındaki bir pecetede $oyle yazıyormu$:
  "öldüğümde
  doğduğum yere gidiyorum
  yıllarca süren bir hasret ve bilinmezliği
  işte böyle yeniyorum."
• "ah benim yaka cebim
  yaka cebimde kaybettiklerim
  şiir müsvetteleri
  müsvette aşklar
  ve köstekli bi saatin kurma kolları"
  
  güncesika, uğur kaynar
• kendisinin ben de imzalı bir kitabı var idi. ilk şiir kitabı "çiçekler halaya durdu" devlet tiyatrosundaki tiyatrocu bir tanıdığım vasıtasıyla belli bir süre önce bana ulaştı. 1990 tarihinde imzalamış. yayınevi yok.
  
  internet aramalarında doğru dürüst bir şiirine rastlayamıyorsunuz. baskısı olan bir şiir kitabı bile yok ne yazık ki. metin altıok, behçet aysan ve kendisinin oluşturduğu üçlü arasında kendisi en unutulmuş, en bilinmez şair. bundan mütevellit herkesin bilmesi, gelecek kuşaklara da miras kalması adına bu kitaptaki bütün şiirlerin görselini alıp biraz önce bir dosya aktarma sitesine yükledim. mutlaka indirip, okuyunuz efendim. şiir bestelemeye yönelik ilgisi olan ozan dostlarımız da kesinlikle şiirlerin üzerinde dursunlar. ezgilere çok rahat uyarlanabilir kıvamda dizeler var. ve oldukça vurucu. kendisi kelimenin tam manasıyla bir imgeler okyanusu.
  
  buradan: http://www.megafileupload.com/…ler_halaya_durdu.rar(silinmesi ihtimaline karşın siz de bir yerlere dağıtabilirsiniz)
• arkadaşlarımın sivas'ta katledilen amcası. ölümünden sonra doğan yeğenine gizemya adı verildi.
• "...
  ‘ömrünün bilmem kaç senesini cezaevlerinde geçirmiş, mahpusta iken çocuğunun doğumu ile babasının ölüm haberini aynı anda alan bir adamdı uğur. bütün bunları hak edecek ne yapmıştı bu ülkeye? niye sivas’a gitmişti? niye cezaevine girmişse işte o yüzden sivas’a gitmişti. 12 eylül’den önce odtü işgaline, şentepe direnişine, tuzluçayır’a niye gittiyse, ondan gitmişti sivas’a. 12 eylül faşist darbesinden sonra niye yattıysa mamak’ta, o yüzden yatmıştı madımak oteli’nin dumana kesmiş ucuz halılarının serildiği koridorlarına… insan olmaktan başka bir şey bilmiyor ve elinden başka bir şey gelmiyordu işte.’
  (ölümüne seversen ölürsün, ercan kesal)
  ..."
  https://www.evrensel.net/…cisi-bir-adam-ugur-kaynar
  
  "...
  1979 yılında yattığı mamak cezaevine görüşmecisi iki haber getirdi. babası ölmüştü birde kızı olmuştu. cezaevi koşullarında, insan yaşamındaki önemli bu iki olgunun iç içe geçtiği bu haber uğur kaynar’ın iç dünyasında derin izler bırakmıştı. ne zaman madımak otelinde merdivende oturan üç has şairin fotoğrafını görsem, yüzlerindeki derin hüzün bana bu ölüm acısını ve doğum müjdesini hatırlatır. madımak otelinin merdivenlerinde saat 3 sularında çekilen bu fotoğrafta 5 saat sonra yaşanacak katliamı şair sezgisiyle hissettiklerine inanırım.
  ..."
  http://odatv.com/…ikardim-agabeyimi-0207111200.html
• 2 temmuz 1993'te sivas katliamında yitirdiğimiz ozan.
• güneşin altında ölmek*
  
  i
  ölüm aramızda geçinip giden
  zavallı yıllar gibi
  hem bizimle
  hem bizden biri değil
  sanki seninle varoldukça yaşayan bende
  sokağımın yangına ateşle koşan kızı
  güzeller güzeli neslime
  iyi bak
  kıvamıdır
  iyi bak kırmızı şarap renkli akşamlarına
  ben akşamına azbuçuk kalayken
  azbuçuk belasıyken başının
  tam zamanıyken
  şiirden ölen bir şairin
  son bahanesi gibi
  bir bahane bul kendine
  enazından öp beni
  
  ii
  bal gibi
  aşkın arı kovanına çomak sokulmuştur
  artık çekilen acıdır
  bal gibi acıyla
  denizin oğul verme zamanıdır
  dalgalar içinde
  dalgalar içinde denizin oğlu
  bir gemide miçodur
  ey dalgalar içinde oğlu olan deniz
  ey denizden oğlu olan kara parçası
  ey bahtı kara
  
  açık denizlerde
  bir o yana
  bir bu yana
  vurgun yemiş
  yaralısın
  
  yaranda süzme bal gibi hüzün
  süzme bal gibi hasrettir
  ilk dokunuşun ardından
  şehvetli bir bityeniği gibi
  gittikçe her yanı saran
  
  sen ey denizin oğlu
  deli rüzgâr
  batık gemi
  insan azıya aldı mı gemi
  aşkın gümüşten oltasına takılı
  sudan yeni çıkmış balık gibi
  güneşin altındayken ölmeli
  ölmek yeter mi
  
  uğur kaynar
  *uğur kaynar, güncesika, suteni yayıncılık, birinci basım, eylül 1995, ankara
• 2 temmuz 1993 sivas'ta katledilen, merdivendeki üç şair fotografında elleri çenesinde, belkide yanarak ölmenin acısını düşünen şair insan.
  
  yine de gül
  
  gecenin kör vaktidir
  fırtınalar yedeğimde yürürüm
  ayakta ve perişan,
  ocağım,
  köz rengine ısıtır ellerimi.
  tutarım,
  bir acı zeytin yerim,
  tadı damağımda söyleşir durur.
  dilimde onlarca söz aç/açıktır.
  ak kâğıttan yapraklıdır isyânım.
  sağılır gelir mavi uçuşlarıyla martılar,
  sözcükler süzülür de
  kanat tutar
  kıraç toprağına dizenin.