• 2012 filistin yapımı film. yönetmeni annemarie jacir . 11 yaşındaki tarık ve annesinin mülteci kampından mücahit kampına geçişi ve yaşadıklarını anlatan bir film. filme dair diğer kaynak için ;http://film.iksv.org/tr/film/2506

    --- spoiler ---

    hayır ama ben böyle bir son beklemiyordum... annesinin tarık'a olan davranış şekli tarık'ın inadı.. son sahne tüm filmde bunu en iyi tamamlayan evet güzel ama..
    --- spoiler ---
  • ayrıca mariah carey'nin * daydream albümünden de bir parça.

    kopyala-yapıştır şarkı sözleri, buyurun:

    soft heavenly eyes gazed into me
    transcending space and time
    and ı was rendered still
    there were no words for me to find at all
    as ı stood there beside myself
    ı could see you and no-one else

    when ı saw you
    when ı saw you
    ı could not breathe
    ı fell so deep
    when ı saw you
    when ı saw you
    ı'd never be
    ı'd never be the same

    only once in a lifetime love rushes in
    changing you with the tide
    and dawn's ribbon of light
    bursts through the dark
    wakening you inside
    and ı thought it was all untrue
    until there, all at once, ı knew

    when ı saw you
    when ı saw you
    ı could not breathe
    ı fell so deep
    when ı saw you
    when ı saw you
    ı'd never be
    ı'd never be the same

    with no beginning
    and without an end
    you are the one for me
    and it's evident
    and your eyes told me so
    your eyes let me know

    when ı saw you
    when ı saw you
    ı could not breathe
    ı fell so deep
    when ı saw you
    when ı saw you
    ı'd never be
    ı'd never be the same
  • 11 yaşında, annesiyle beraber mülteci kampında kalan ve fedayi olmak isteyen, okuma yazmayla değil ama rakamlarla arası çok iyi olan filistinli bir çocuğun hikayesi. daha doğrusu hayatından bir kesit diyebilirim.
    --- spoiler ---

    yalnız o çocuk çok şımarık geldi bana. filmin sonunda annesi arkasından koşup bunu yakalayıp elinden tutuyor ya, ben olsam belki de yakalayıp döverdim öyle bir uyuz oldum çocuğun tavırlarına.
    --- spoiler ---
  • orijinal adı (bkz: lamma shoftek) olan 2012 yapımı, ödüllü, annemarie jacir filmi.

    özet;

    ---1960lı yıllardayız. gerek kültürel gerekse toplumsal anlamda yeni bir çehre kazanmaya başlayan dünya, ürdün'de de kimi değişimlere sahne olmaktadır. filistin sınırından ürdün'e geçmekte olan binlerce mülteciden biridir küçük tarek. 11 yaşındaki çocuk ve annesi ghaydaa, bu mülteci akınının sol dalgasındadır. çadırlardan ve prefabrik evlerden kurulan sığınmacı kampı, sığınmacılara evlerine dönene kadar barınma sağlamaktadır. kamp hayatının sıkıntılı gündelikleri arasında babasıyla tekrar biraraya gelmeyi hayal eden tarek, bu umudunu gerçekleştirebileceği bir çıkış yolu aramaktadır.
    2003 yapımı like twenty ımpossibles filmiyle bir hayli ses getiren filistinli yönetmen annemarie jacir'in son uzun metrajı olan film berlin film festivali'nde netpac ödülü'ne layık görüldü.---

    edit: ek.
  • filistin'i ve coğrafyadaki savaşı anlatan diğer filmlerden bir farkı var bu filmin. diğerlerinin hemen hepsinde sadece olanı izliyoruz; nedeni nasılı anlatılmaksızın yıkılmış binaları, birbirine düşman olmuş insanları... oysa bu filmde senaristin de sözü var. salt bombaları göstermiyor bize, onca yıldır söylemek istediklerini anlatma derdi var. başarabilmiş mi derseniz, tam değil; ancak en azından buna ilişkin bir çabası var ve filmi izlenir kılan en önemli sebep de bu. filmin kurguya ilişkin sıkıntılarını bile gözardı edebilecek düzeyde bir şey bu filistin sineması için.

    filmden geriye elimize kalan en güzel şeylerden biriyse film için yapılmış bir şarkı: ruba shamshoum - ya layl la trooh
  • enteresan bi' filmdi, ama böyle bir sonu ben de beklemiyordum. hatta internet kastı da dondu mu diye bi' yokladım :d neyse. böyle baskın özellikleriyle çizilen çocuk karakterleri seviyorum ben. kefernahum'daki zain'in yeri ayrı tabii de, tarek de etkiledi beni. evini, babasını arayışı, yersiz-yurtsuzluktan kurtulmak isteyişi; ancak onun gibi inatçı bir karakterle ortaya dökülebilirdi. çocuk evini, "vatan"ını arıyor. annesinin vatanı ise çocuğu, tarek. bu sebeple nereye giderse, nerede kalırsa onun yanında. beklemediğimi söylediğim son, aslında bu hikaye için tek çıkış kapısı: belirsizlik. savaşın toprakları her zaman fludur. ev, güneşin battığı yerde ise; güneşin doğduğu yerde de umut vardır.
hesabın var mı? giriş yap