• neorealist vittorio de sica üstadın komediye ve kadın-erkek ilişkilerine sardığı döneminden 1967 tarihli müthiş bir film. birbirinden bağımsız yedi ayrı hikaye ve haliyle yedi ayrı kadın. ortak noktaları hepsini shirley maclaine'in canlandırması ve bir şekilde aldatma, zina gibi konular etrafında dönmeleri. bir nevi hollywood için "güncellenmiş" ieri oggi domani denebilir aslında.
  • kadinlarin her donem ayni olduğunu, ayni şeylere ayni tepkileri verdiğini, ayni duygulari farkli statulerde de pekala ayni şekilde sergileyebileceklerini bize gösteren film.
    izlenilmezse bir şey kaybedilmez.
    o değil de sene 1967 sokaklara evlere yollara bakiyorum bu tip filmlerde o kadar muntazam o kadar güzel ki. günümüz türkiye' si hala modernleşme cabasinda. bu filmleri izledikce gerçekten ne kadar geride olduğumuzu bir kere daha görebiliyorum.
    filmdeki son kadin hikayesinde bir yayanin yolun karsisina geçerken yaptigi kural ihlalinden dolayi polis tatafindan para cezasina carptirilmasi günümüz örtbas hukuku ile karsilastirildiginda gözlerimi yasartti.
    bir de bas kahramanlara hayat veren shirley maclaine hala yasiyormus ya vay allah dedim kendi kendime.
hesabın var mı? giriş yap