sorunsallar (1)
  • zaman bulamıyoruz zaman
    yoksa anasını sikicem de
  • 20.000 tl lik oyun bilgisayarım var rtx 2080

    piyasadaki bütün popüler oyunlara sahibim

    0 zevk alıyorum hiçbir oyunu oynayasım gelmiyor

    sanırım bizden geçmiş yaş 32 malak gibi yatıyorum şu an daha zevkli
  • ben de aynı durumdayım. oyun oynarken sanki boşa kürek çekiyormuşum ve hayatı kaçırıyormuşum gibi geliyor. gün geçtikçe sorumluluklarım artıyor. yapacak daha önemli şeyler görüyorum. bunu oynayacağıma musluk söküp takmayı öğrenmem lazım diyorum mesela. oyunun beni geliştirmediğini ve kendimi geliştirecek bir şeyler yapmam gerektiğini düşünüyorum.

    çocukken öyle değil. sonsuza kadar yaşayacakmışsınız ve zamanınız çokmuş gibi geliyor. öğrenmem gereken hayatı ileride öğrenirim diyorsunuz. yaşlandıkça ömrün bitmesine az kalıyor, hayatın kısalığını fark ediyorsunuz. annem, babam daha kaç yıl yaşayacak? onlarla vakit geçirmem lazım diyorsunuz. bu kısa hayatta oyuna zaman ayırmak istemiyorsunuz. zaten işten güçten vakit kalmıyor kendinize.

    oyun oynayan,keyif alanlara saygım var ama bende bu şekilde oluyor.
  • oynayacak vaktim olsa oynarım. kendi vaktimi satın almak için yeterli param yok, çalışmak zorundayım. benim gibi birçok insan bu şekilde oyunlardan uzaklaşmıştır. yani her zaman yaşın büyümesi tek sebep değil. yaş büyüdükçe gelen eşek gibi çalışma yükü de etkili.

    debedit: gelin dostlar müzik keşfederiz ticari bir olayı yok, plak koleksiyonumu paylaşıyorum.
  • eskiden keyif alınan oyunlar şu dönemde grafik olarak cezbedici olmaktan çok uzak. yeni nesil oyunlar ise eski oyuncuların oynama alışkanlıklarına uygun değil sanki.

    saatlerce craft yap, onu buna ekle iksir yap, bilmem neyi dönüştür silaha susturucu yap... sevenine bir şey dediğim yok, sadece işten eve gelip bir saat kafa dağıtmak isteyenler için yorucu oluyor.

    açık dünya diye bir şey çıktı, oyun ilerliyor mu geriye mi gidiyor belli değil. ai de iyi değilse o kadar yapaylaşıyor ki oyun "çocuk mu kandırıyorsunuz kardeşim!" diye sinirleniyor insan. halbuki evet yani amaç çocuk kandırmak zaten. hedef kitle ben değilim. çok güzel bir hikayesi olacak ki çekilir olacak. öyle oyunlar da pek kalmadı galiba. ya da iyice uzaklaştığım için keşfedemiyorum bile.

    yemek eşliğinde bir bölüm sevilen dizi, arkasından güzel bir kitap eğlenceli zaman geçirme konusunda daha tercih edilebilir bir noktada.
  • böyle düşünen bir ben değilmişim.büyük bir hevesle aldığım oyunları 5-10 saat sonra bitiremeden bir kenara atıyorum.eskiden bitirmeden yarım bıraktığım oyun olmazdı şimdi senede 20 oyun alıyorsam 1 tanesini zar zor bitirebiliyorum ve hiç biri eski zevkleri vermiyor.
  • tek bir nedeni var bunun, yapacak daha önemli işler görmeye başlıyorsunuz. (bkz: zamanı değerlendirirken daha seçici olmak)
  • yeni nesil oyunlardan kaynaklanan sorun. çok hızlılar ve aşırı derece görsellikten dolayı hikayeden kopuyorsunuz. bazılarında hikaye bile yok.

    ben alternatif olarak daha yavaş oyunları tercih ediyorum. civ 5 örneğin. 6 çıktı ama ben 4 'ü yeni yeni 5'e evirdim. yavaş sakin ve uzun soluklu oynuyorum. bazen bir oyun 2 ay sürebiliyor. aynı tarz diyerek aldığım bir çok oyundan sıkıldımm. ağır rts hasreti ile aldığım dawn of war 2 o kadar sarmadı. çünkü oyun hızlı idi. hala bilgisayarımda (bkz: level) den gelen master of orion 2 ve starcraft 2 var. master of orion göreceli olarak başladığım an en az 3 saatimi yer ama çok özlemem lazım.

    birde şu remastered olan red alert 2 gelirse tadından yenmez dünya.
  • hangi oyuna olta atacağını bilmemekle doğru orantılıdır.

    benim 2-3 tane oyunum vardır senelerdir bıkmadan oynarım. bu oyunların özelliği bir noktada biten şeyler olmamasıdır. birisi şehir, birisi ticaret şirketi (kısmen şehir) birisi de tır simülasyonu. sonu yok, keyif aldıkça oynarsın.
    (bkz: euro truck simulator 2)
    (bkz: cities skylines)
    (bkz: transport tycoon deluxe)

    birkaç tane de gençliğimden beridir kıyamadığım oyunlarım var. bunları da nadiren açıp zaman geçiririm, aynı keyfi halen alırım. sık sık açmadığımdan ve geçmişte çok keyif aldığımdan olsa gerek.
    (bkz: medieval 2 total war)
    (bkz: gta san andreas)
    (bkz: half life)
    (bkz: sims 2)
    (bkz: red alert 2)

    yeni oyunlara hiç yer vermiyorum. bilgisayarım el vermiyor. el verseydi herhalde cities'i günceller, tüm ek paketlerini yüklerdim ve o haliyle de sonsuza kadar oynardım. hikayeli oyunları da seviyorum, çok da oynadım. ama hiç birinin adı aklımda değil. belki doom 3, need for speed ve fifa serileri.. bunlar da keyif veriyordular. ama artık değil.
  • çocukken; büyüklerin sokakta saklambaç oynamamasına, doktor adlı oyunla birbirini kovalamamasına, boş boş sokaklarda takılmıyor olmasına çok ama çok şaşırır sürekli bunu sorguladım. içimdeki dışarıda oyun oynama isteği o kadar yoğundu ki büyüdüğümde de sokakta aynı oyunları oynayacağımı düşünürdüm. babama sorduğumda benim oyun çağımda olduğumu tadını çıkarmam gerektiğini büyüdüğümde zaten içimden gelmeyeceğini zevk almayacağımı söylerdi. inanmazdım tabii ki. zamanla zevk aldığım her şey ben anlayamadan değişti. bir bakmışım ve ben büyümüşüm.
    yaşlandıkça sadece bilgisayar oyunlarından aldığımız zevk kaybolmuyor. ben kendim için hangi zevklerimin azaldığını zamanla tecrübe edeceğim. bakalım neler değişecek?
hesabın var mı? giriş yap