• hala zevk aldığıma göre yaşlanmadığımı gösteren başlık. *
    last of us ve the witcher 3 wild hunt oynayıp bağlanmayan, sevmeyen kişilerin olacağını düşünemiyorum bile.
  • bu durumu 40 yaşına girdiğimde yaşamıştım ama hala oyun oynama isteği vardı içimde. ne yaparım ne ederim derken emulator oyunlarla yani bildiğiniz eski oyunların nasıl oynanındığını keşfettim.

    buyrun: (#23207727)

    sıkıldıkça, yapacak birşey bulamayınca final fight oynarım.
  • bir sey ne kadar nadir bulunuyorsa, o kadar kiymetli olur. seneler icinde oyunlardan aldigim zevk ve heyecan seviyesini karsilastirdigimda, en fazla heyecani 91-92 yillarinda daha ilkokuldayken oynadigim amiga atariden aldigimi soyleyebilirim. cevredeki çoğu komsu cocugunda yoktu, bu yuzden kiymetliydi, o piksel piksel karakterlerle kungfu oynamak, atarideki saklambac oyununda abim karakterini saklarken gozlerimi kapatmak, bozulan joystigi babamin isyerine goturup kaynak yaparak tamir ettigindeki mutlulugumla sonraki yillarda bilgisayar oyunlarindan aldigim zevk kiyaslanamaz bile.

    yalan yok, 2000'lerin baslarinda ilk bilgisayar oyunlarimi oynarken de cok heyecan duydum. gruntz, heart of darkness, blade of darkness, ilk hitman, turok vs... ama seneler icinde heyecanim kalmadi. belki çok fazla secenek olmasindan, oyunlarin kolay bulunabilmesinden, hayat hizlandigi icin oyuna eskisi kadar vakit ayiramiyor olmamizdan, belki sadece buyudugumuz icindir.
  • 33 yasinda biri olarak yaklasik 1 yildir yasadigim ve beni alttan alta ciddi bir bicimde rahatsiz eden durum. yaslandigimi, dunyadan vazgectigimi hissettiriyor. surekli olarak yaslanmak boyle mi olacak, hicbir seyden zevk alamayacak miyim boyle diye icime korku saliyor.. son 3 yildir ps ile takiliyordum ve galiba ps'de oynamaktan biktim diyerek gecenlerde sattim aleti ve simdi yeniden pc'ye donmek uzereyim.. eskisi gibi rpg tarzi oyunlara, saglam platform oyunlarina donersem kaybettigim o sihirli coskuyu yeniden yakalarim diye dusunuyorum.. the battle for middle earthler ile yine hazzin doruklarinda gezmek istiyorum.. aksi cok korkutucu. kendimi kutuk gibi bir yetiskin hissetmek istemiyorum lan. bu durum gercekten aylardir cok canimi yakiyordu ve bu baslikta ayni aciyi cigerlerinde hisseden butun herkese su anda sarilmak istiyorum dostlarim benim. kaybettigimiz buyunun acisini vr kaybimizin buyuklugunu ancak biz biliriz. ama el ele verip soguyan yureklerimizi ve heyecanlanmayi unutan kalplerimizi yenecegiz. daha oynanacak cok oyun var. daha okunacak cok cizgi romanlar, bilim kurgu kitaplari ve ogrenecek daha bir ton sey.. icimizdeki hayattan zevk alan o cocugun ve coskunun yasamaya devam etmesi gerekiyor! icimizde kok salmaya calisan o bikkinligi koparip atmak gerekiyor, yurttaslar, romalilar! yilmayin, kalkin ve oynayin, okuyun, ogrenin.
  • 20li yaşların başında tank ve muharip uçak simülasyonları için can atarken şimdilerde aklıma bile gelmiyor

    yaş:34
  • sorun oyunlarda değil bilinçaltında. ortalama olarak dünyada geçireceğin zamanın yarısını geride bıraktın. bunu aklının bir köşesinde biliyorsun sadece kabul edemiyorsun. oyunların başındayken o köşeden gelen ses bunun zaman kaybı olduğunu sana söylüyor.

    muhtemelen sıklıkla oyunların başında ne kadar çok zamanımı kaybettim bunlarla hiç uğraşmasam neler yapardım düşüncesi zihnini dolduruyor. geriye dönük bir tatminsizlik, mutsuzluk içerisine giriyorsun.

    ben en yakın arkadaşımı bu oyunlara kurban verdim. biz lisede yükselirken o knigt online denen bir illetin pençesine düştü. üniversiteyi 3. denemesinde kazandı. onu da bitiremeyip ilk senesinde bıraktı. bir sürü başka oyunlar oynadı paralar harcadı. bazen bu lafları ondan duyuyorum "şunu hiç oynamasaydım neler yapardım. şuna harcadığım parayla iş kurardım" gibi laflar. yalnız en çok pişmanlığı zamanını başka şeylerle geçirse neler olabileceği ihtimalleri üzerine.

    bazen bana soruyor sen hep mutluydun nedir bunun sırrı diye. ben dünyada geçireceğim zamanın kısıtlı olduğunu 7 yaşından beri bildiğim için rahat yaşamamı sağlayacak eğitimi aldım. işimi kurdum. güzel kadınlarla gezdim. şaraplar içtim. hızlı arabalar aldım. yemek yapmayı öğrendim. sırf keyif için yemekler yaptım. tatillere gittim. hafta sonları 30 dakika oyun oynadım. onlar da bağımlılık yapacak şeyler değildi.

    ben hayatıma devam ediyorum hala mutluyum. yarın ölsem mutlu veda ederim. seni sıkan da muhtemelen oyun işinin zaman kaybı olduğunu bilmen ama bırakacak hamleyi yapmaman olabilir.

    tanım kısmına gelirsek artık zamanını kendisini gerçekten tatmin ve mutlu edecek şeylerle harcaması gereken bir insanın tespitidir.
  • 37 yasinda, oyun cagini neredeyse en basindan yakalamis biri olarak kesinlikle katilmadigim oneri...

    bizim eve 1986'da, ben bes yasindayken commodore 64 girmisti... kisa bir sure sonra dayimlara sony msx gelmisti... yaklasik yedi sene boyunca surekli bu iki bilgisayardan yuzlerce oyun oynadim... 1993 basinda da amiga 600 aldim, 1996 sonuna kadar da onu kullandim... sonra pc idi, playstation'di, wii'di falan derken xbox one x'e kadar geldim...

    commodore'un, msx'in ve amiga'nin oyunlarinin tadi hala damagimda tabii, zaten cok canim cektiginde emulatorden acip hala oynadigim oluyor onlari da... ote yandan gunumuzde de 8 bitlik ve 16 bitlik baya retro oyun yapiliyor o donemi andiran ve bazilari hic de fena degil...

    yeni nesil oyunlarsa cok daha daginik ve karmasik bir yapida gorunebilirler ama orada da cok cok fazla oyun oynamaktansa birkac kaliteli oyun secip onlara odaklanmak lazim bence... mesela ben red dead redemption'i 2010 yazinda oynamaya basladim ilk olarak... hala daha oynuyorum... aradan gecen 8.5 sene icinde de herhalde 25 kere sifirdan oyun acip yuzde 100'le bitirene kadar oynamisimdir... benzer bagimlilik belli ki red dead redemption 2'de de olacak, hatta videolarina baktigim kadariyla belki daha bile fazlasi olacak... o yuzden onu almayi erteliyorum elimden geldigince... en azindan yaza kadar beklesem de biraz daha vakit acisindan uygun bir donemde kurcalamaya baslasam diyorum... bakalim artik, kisfmet... tabii bu sekilde oyunun icine girince, o zaman maksimum keyfi alabiliyorsunuz o oyundan... eger rdr'nin bu kadar icine girmektense ayni anda 5-6 tane daha uzun soluklu oyuna baslasaydim, muhtemelen hicbirinden zevk almayacak, sonunda da konsolu gardrobun bir kosesine kaldiracaktim...
  • yaşlandığın için değil, olgunlaştığın için bilgisayar oyunlarından zevk alamıyorsun artık.
    ne demişler aptal düğünden, çocuk oyundan usanmaz.
    dikkat ederseniz sokak oyunlarını bitirip apartmanlara hapsettikleri çocuklar sanal bebekle başlamıştı oyun macerasına.sokaklarda oynadığımız zaman "eşek kadar herif oldun, kazık kadar kız oldun" diyerek oyun oynamanın çocuklara mahsus bişey olduğunu artık büyüyüp bizlerin de o çocuklara rahat oyun oynayabilecekleri bir gelecek oluşturmamız için hayatın çarkına dişli olmamız gerektiğini baskılardı mahalle.
    "e şimdi kim söyleyecek bize kalk bilgisayarın başından hayvan herif kalk da besin zincirinde bir yer edin kendine gübre bile olsa" diye.hoş dese de kim takar.
    neyseki biz ne kadar kaçmaya çalışsak da yaratılışımızdaki çip bizi yönlendiriyor.
    şimdi sorun bakalım kendinize, siz kaç yaşında bilgisayar oyunlarından sıkılmaya başladınız? işte bu sorunun cevabı olgunlaşmaya başladığınız, hayatın farkındalığına vardığınız yaşı ortaya çıkaracak.
  • yaşlandıkça pc oyunlarından zevk almamak diye birşey vardır. bu aslında , hayattaki yerimizin çalışma, para kazanma, düzenli ilişki yaşama vb. konularını daha yoğun yaşamaya başlamamız sebebi ile o eski oyunları oynarken deli gibi aldığımız hazzı köreltmiştir.

    şahsen aldıgım msi ‘ın 1070 gtx ekran kartlı pc sini hunharca , kaçarcasına satmama ve aldığım parayla gidip 50-60 gram altın almama sebep olmuştur.

    büyüdükçe fırsat maliyetiniz değişir. ölçeğiniz, gücünüz, sekse bakış açınız değişir. haliyle o ağzınızdan su damlaya damlaya kastığınız red alert , cs, commandos serisi, age of, half life, doom,mafia ilk oyun, stronghold, tiberian sun(hastasıyım) .. daha sayarım aklıma gelmedi, artık maaalesef sadece vakit kaybı olduğunu düşündüğünüz eğlence haline gelmektedir.

    80 sonu 90 başı sokakta gecelere kadar top oynayıp, salçalı ekmeği bölüp verdiğim, pazar geceleri parliement sinema kulübü nde heyecanlanan tüm kuşağımın çocuklarına selam olsun.

    en son güzel anıların hepsi bize ait arkadaşlar. bundan sonrakiler bu fani yuvarlağa boşuna geldi haberleri yok.
  • darısı eşimin başına . şuan 30 yaşında . bir an önce gerçekleşmesini beklediğim durum.
hesabın var mı? giriş yap