zuhur

• baş gösterme, meydana çıkma, belirme, görünme gibi anlamları olan kelime.
• 1.(fiilimsi)[zuh:ur]{arapça}. gizli olmama haline geçiş, ortaya çıkma.
• (bkz: zahiri)
• yeraltı zenginlikleri, kalite ve miktar yönünden günün ekonomik ve teknolojik kosullarında isletilmeyecek ozellikte ise zuhur olarak tanımlanır.
• evrende zaman kavramı çerçevesinde bakıldığında hiç durmaksızın gerçekleşen hadise. nedensellik açısından bakıldığında vakalar kişiden kişiye değişsede nedenselliğin dışına çıkıldığında geriye kalan şeydir.
• etrafındaki kayaçlara oranla faydalı minerallerin derişik halde bulunduğu yerlerdir. bir zuhurun maden yatağı teşkil edip etmeyeceği incelemelerle anlaşılır.
• eğlenceli bir saian parçası.
• hem zühre hem zühra arapça zahara yani parladı, ışıdı sözcüğünden geliyormuş. zehra ve zuhur da bunlarla ilgiliymiş.
  
  (bkz: izhar/@ibisile)
  (bkz: zahir)
  (bkz: istihzar)
  (bkz: nevzuhur)
  (bkz: huzur), ihzar
• ok meydanda yay gizli
  kan meydanda süt gizli
  av meydanda tuzak gizli
  kalem meydanda el gizli
  ten meydanda can gizli
  ben meydanda sen gizli
  
  ne güzel, ne güzel demiş hüdai hazretleri;
  
  " zuhuru perde olmuştur zuhura
  gözü olan delil ister mi nur'a?"
• "zuhur ile beni mevcud gösterensin sen / o halde varlık olur mu gönülde sensin sen."
  
  hz. mevlana