30lu yaşlar

• yalnızlık yılları.
  bunu biri demişti great gatsbyde, "30lu yaşlar; yalnızlık yılları" diye. hep çınlardı o replik zihnimde. doğruluğunu bugün idrak ettim. hayatımda ilk kez cuma aksamını evde yalnız gecirdim. yarın, yani cumartesi aksamı için de herhangi bir planım yok. ha cok ucuk kacık organizasyonlarım olmamıştı zaten ama tamamen yalnız kalmamıştım hiç. her gördüğüm başlığa yazarak geçirdim bugünü, ne yapabilirim ki başka?
  öyleyse ne diyelim
  (bkz: hoşgeldin)
  (bkz: yüzyıllık yalnızlık)
• herseye dun kadar uzak yarin kadar yakin olmaktir.
• artık yaptığınız şeylerden pişmanlık duymamak, nispeten doğru kararlar alabilmektir. çocukluk ve gençliğim boyunca genel olarak mutsuz, ve umutsuzdum. aldığım kararların çoğu pişmanlıkla sonuçlanırdı. ama son yıllarda ne yaptıysam hep iyi ki yapmışım diyorum. bunları yapacak maddi ve manevi güce sahip olmak da tabii bu yaşların getirisi. ben cidden yetişkin olmayı, kendi paramı kazanıp hayatıma kendim yön verebiliyor olmayı çok sevdim. darısı bize dede/nine diyen bebelerin başına^*.
• 32'ye kadar iyiydi de 33'de bozdu, beyaz saç geldi bi tane bi baktım ertesi hafta 2.si, derken saçlar beyazladı. dişlerimde çekilmeler gördüm, daha önce hiç fark etmediğim kırışıklıklar, bel ve bacak ağrıları, gürültüye tahammülsüzlük, yerli yersiz milletin lafına karışma, biz eskiden diye cümlelere başlama. 32 iyiydi de 33 bozdu, önünü alamadık, bildiğin bozdu.
• 80 li yıllarda doğmuş yada çocukluğunu yaşamış olabilir. aslında şanslı bir nesildir bugün 30 lu yaşında olanlar. susam sokağı, he-man izleyerek büyümüş olabilir mesela:)
• kime abi kime amca diyeceğini şaşırdığın yaşlardır. bazen abi az kaçar, bazen amca fazla.
• çocukken bazen eve amcalarım dayılarım gelirdi. bazıları gençliğinin kemalinde, hep bir tırmalama halinde olurdu. sevilmezlerdi. aslında yüzleri temiz ve hayattan çok bir şey istemiyor gibilerdi. tam anlamıyla toplum nezdinde bir baltaya sap olabilme yeteneklerinin az olduğundan dolayı sevilmediklerini yıllar içinde anlamıştım. şimdi onlar gibi hissetme, sevilmeme vakti...
• eğer şartlarda yerindeyse insanın gücünün zirvesinde olduğu güzel yaşlardır ne geç ne erken.
• ben yeni düştüm bir yol yordam gösterin kardeşinize.
• yirmili yaşlarımın yarısından sonra beni iyiden iyiye korkuyla beklemeye sokan ama korktuğum gibi geçmemesini umduğum yaşlardır. birçoğunuzda oluyordur diye tahmin ediyorum 30lu yaşların farklı bir psikolojik eşik olduğunu düşünmenin. içimde garip duygularla başladım bundan sonraki hayatımın ilk gününe.
  
  hayatın bana ne tür şeyler yaşatacağı ise her zamanki gibi muamma. bekle ve gör.