ölümün sıradanlaşması

• (bkz: çanakkale)
  (bkz: auschwitz)
  (bkz: vietnam)
  (bkz: filistin)
  
  bir değil, iki değil anasını satayım...
  
  bonus: (bkz: auschwitz'den sonra şiir yazmak barbarcadır)
• ölüm sıradan bir şey, sıradan olmayan ölüm şekli.
• and i am not frightened of dying, any time will do,
  i don’t mind. why should i be frightened of dying?
  there’s no reason for it, you’ve gotta go sometime.
  
  (bkz: the great gig in the sky)
  (bkz: pink floyd)
• sanırım ölüpte gözlerini açınca gerçekleşen eylem.
  
  +nıaaah hıııh ölüyoruuum(etraf karar)..
  +hınngsssss.......(öl)
  +zınk(gözleri aç) lan! bura nere nasıl kim öldümdü lan ben.
  -^* hadi evladım okula geç kalıcan.
  +hayııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııııı( "ı" lar yankılan)rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr(hırla burda).
  -aaaaa kaytarmak yok ama bak servisin gelicek.
  +ımh mımh ^* mnskym gene okul.
• "ölümün" sıradanlaşmasının dışında "olumun" (noktalar olmadan) sıradanlaşması şeklinde algılanabilecek, bir bakıma kendi içinde ironi içeren başlık.
  etrafımda benden sonra olan ilk olumu(doğumu) hatırlıyorum da çok önemliydi, o bebek (kuzenim) çok şirindi, onunla ilgilenmek ona isim bulmak çok önemliydi. şimdi büyük kuzenlerin iş arkadaşların bebekleri sıradan oyuncak bebekler gibi sıradan sıkıcı.
  ilkokuldayken terör saldırılarında ölenlerin nasıl bir haksızlığa uğradığını düşünür dururdum buna bir çare bulmak gerekirse intikam almak isterdim uykularım kaçardı. şimdi haberlerde adı geçenler artık istatistik oldular sadece yine sıradan sıkıcı.
  herhalde vücudun kaldırması ile ilgili bir durum. o heyecana o üzüntüyü sürekli taşımak zor geliyor, bağışıklık kazanmak gerekiyor.... her şey tamam da türkiye'nin doğusundakiler, filistinde yaşananlar, afrikalıların hayatta kalmak için çektikleri ben bunlara alışan bünyeninde bunları verenin de......?
• ölümün bir anda, çok fazla insanı almasıyla gerçekleşen durumdur. insanlar artık toplu ölümlere tepkisizleşmişlerdir. çok sıradan bir olaymış gibi, yapmacık bir hayretle, her seferinde söylenen aynı laflarla karşılıyor herkes ölümü. evet her yaşayan insan doğdu ve ölecek ama buna seninki gibi gözü, kulağı, aklı olan insanlar mı karar verecek ? verilen ölüm kararına tepki gösterilmedikçe bu tekrarlanacak, tekrarlandıkça da bu ölümler sıradanlaşacaktır.
• - ayşe hanım bugün tedaviye gelmedi mi?
  - yok gelmedi.
  - niye?
  - dün gece ölmüş, oğlunu aradık, o söyledi.
  - haaa tamam, fatma hanım nasıllar? o da pek iyi değildi.
  -......
  
  ya da
  
  - anne nerdesin? arıyorum yoksun.
  - dayına gittim.
  - o ölmedi mi?
  - hayır canımmmm, ölen öbürü, sen karıştırdın
  - haaa anladım...
  
  ya da
  
  - anne naber?
  - iyilik nolsun.
  - bla bla napıyor? aklıma düştü sorayım dedim.
  - o geçen sene öldü ya, haberin yok mu?
  - haaa öyle mi, allah rahmet eylesin.
  
  ya da
  
  - anneeeeeeee
  - noldu?
  - tolga öldüüüüüüüüüüüüü ühüüüüüüü ühhüüüüüüüüü
  - tolga kim?
  - orta okuldan arkadaşımdııııııııııı
  - olur kızım, insanlık hali.
  
  ^*
• (bkz: six feet under)
• kabus gorurken, bulunulan ucagin dustugu sirada sigara yaktigini hayal eden beyne sahip olmaktir.