• bağlarbaşından üsküdar'a inerken ilk sağdaki sokaktir. 19. yy. ayarcilarindan merhum ve magfur ayarcibasi halet efendi'nin konaginin -bağlarbaşı hala bağlarbaşıyken- buradaki baginda bulunmasina istinaden bu sekilde isimlendirilmistir.

    (bkz: eksi sozluk gezici yerel tarih timi)
  • icadiye mahallesindedir. imam galip sokak tan başlar, arzu ayaktar sokakla ve haluk türksoy sokaklarla kesişir. cumhuriyet caddesinde sona erer. rivayet odur ki ayar verenlerin şahı burada oturmuştur.
  • sokağın cumhuriyet caddesi ile kesiştiği köşede dışbank şubesi bulunmaktadır
  • 15 senedir yaşadığım sokak...
  • yerlerde biriken çöpleri ve gezgin köpekleriyle sakinlerini bunaltan, eskicilerin acı haykırışlarıyla inleyen uzuuuuun sokak. capitol'e, üsküdar'a, isam'a ve boğaziçi köprüsü'ne yakınlığı büyük kolaylık sağlar adama...
  • akşamları eve dönerken yolumu uzatmak pahasına hayal kura kura yürümekten çok hoşlandığım ve bir gün yaşamayı istediğim sokak.

    hiç gündüz gözüyle görmedim ama akşam karanlığında evlerin sarı ışıkları sokağa vururken özellikle iki yanı ağaçlıklı kısımlarını çok seviyorum bu sokağın.

    okuma yazmayı henüz bilmeyen küçük bir çocukken en sevdiğim oyun, annemle bir yerden bir yere giderken yolda, evleri seyretmek ve içlerindeki yaşamı hayal etmekti. "kimler var içeride? nasıl yaşarlar? eşyalar nasıldır? akşam yemeğinde hep bir arada mıdırlar acaba?" hayal eder, sonra eve gelince hayal ettiklerimin resimlerini çizerdim.

    artık resim çizmiyorum, sanırım bunda yetişkinliğin bir yan etkisi olarak resmimin kötü olması gibi saçma bir düşünceye kapılmış olmamın da payı var. ama şükür ki bir diğer yan etki olarak hayal etmeyi bırakmadım. ayarcıbaşı'ndan her geçtiğimde ışıkların ardını, o evlerde kimlerin yaşadığını, kurulan sofraları, beraber yenen yemekleri, çınlayan kahkahaları, çabuk geçen kızgınlıkları, sevgilisi şarabı açarken ona "salata hazır!" diye seslenen çiftleri, küçük bir çocuğa okunan masalı, birbirine şefkat ve mutlulukla sarılan aileleri hayal ederek evime yürüyorum.

    kim bilir eve gelip abajurun sarı ışığını yakıp, müziği açtığımda ve huzurla gerindiğimde dışarıdan geçen birileri de benim evimi ve orada ne kadar mutlu olduğumu hayal ediyordur ve benim gerçekliğim de aslında o hayalin bir parçasıdır.

    miley cyrus - summertime sadness

    edit:imla
hesabın var mı? giriş yap