bahar akıncı

• hürriyet'te yazar olmanın ne kadar bedava olduğunu kanıtlayan yazarımsı. torpili kimdense, yazdığı yazılara bak hele:
  
  04.temmuz.2012, çarşamba kendimi iyi hissettiğim ege otelleri
  02.temmuz.2012, pazartesi salaş güzeldir
  01.temmuz.2012, pazar alaçatı sakinleri
• böyle gezme tozmalar, yemekler, tatiller, deniz, kum güneş temalı yazılar yazan; diğer hürriyet yazarlarına alışmış bünyeye ilk başta farklı gelebilen ama zaman içinde hem cümlesi oturduğunda, hem de biz okurların ön yargıları yok olduğunda işlerin yoluna gireceğini gösteren çiçeği burnunda yazarımız.
  
  çaylaklık dönemi eserlerine bakacak olursak, yine çoğu yazardan iyi bir giriş yapmış gözükmekle birlikte, kalfalık eserlerini bir an önce beklemekteyiz.
  
  peşin edit: akrabamı kuru kuruya pofpoflar gibi olmuşum da, yok öyle bir şey lan.
• guzel isler yapan, severek yapan, disi da, ici de guzel insan.
• hakkında yazılan entrylerle üzülmüş bebe yazar. her geçen gün geliştiriyor kendini. vasıfsız tek yazar bahar akıncı değil sonuçta. zaman tanıyalım kendisine.
• bu mu ki?
  https://www.instagram.com/baharakinci/
• her şey bir yana bu kadının ben tarzını seviyorum. naif, alçak gönüllü ve farklı. güzel seyahatler yapıyor, iyi fotoğraflar çekiyor, kısacası ağzı güzel laf yapıyor. kilosu güzelliği bir yana güzel yüzü, güzel gülümsemesi bir yana bence.
• bugün, seyahat etmeyi seven ama dolar ve avronun alıp başını gitmesi nedeniyle kara kara düşünenlerin sesi olmuş köşe yazarı.
  
  köşe yazısı için
• kendisini tepede gören, insanları aşağılamak için fırsat kollayan ama tam bu işi yaparken komik duruma düşen ve aslında ne iş yaptığını da anlamadığım kadın.
• saffet emre tonguç'un kankası, yazar zat. tanımadığım halde, şu hayatta en çok aşık olmasını arzu ettiğim kişilerden biri. öyle açık, öyle bıcırık enerjili, öyle kendi gibi bi insan ki... sanırım bir erkeğin bu gibi özelliklere değer verdiğini görmeye ihtiyacım var. yani, son tahlilde, bencil bir istek benimkisi. ama ona da yarıyor mu? yarıyor.
• izmir’den istanbul’a geliş ve yazarlık hikayesini ilk okuduğumda “tesadüfen cihangir’de saffet emre tonguça komşu olma ( parasız olduğunu da belirttiği için) ve bu tanışmayla şansının dönme kısmını samimiyetsiz bulmuştum.
  parasız ama en hipster semtte ev tutacak parası var ve ne tesadüf ki seyahat yazarlığı yapmak isterken birden komşusu da saffet emre tonguç çıkıyor...
  yazılarını takip etmeye başladıktan sonra ise sadece kalbinin temiz olduğunu, hızır’ın ona göründüğünü ve evrenden torpilli olduğunu düşünmeye başladım.