• italyanca'da "sezar ölmek zorunda." anlamına gelen cümle, bir de film adıymış ama onu bilmiyorum.
  • taviani kardeşler güzel iş çıkarmışlar. oyuncuların tamamı? mahkumlardan oluşan film tamamiyle hapishane de geçiyor. farkı bir şeyler izleyelim diyorsanız ve tiyatro ile ilgiliyseniz gösterime girince kesin izleyin bu filmi. mahkum oyunculardan biri şartlı infazdan yararlanıp oyunculuk yapmaya başlamış diğer taraftan halen hapiste olan 2 kişi de bu konu ile ilgili kitap kaleme almış. bu yönüyle bile ilgiyi hak ediyor.
  • sezar ölmeli
  • 2012 istanbul film festivali'nin surpriz filmi. yonetmen italyan taviani kardesler. hapishanede yasayan suclularin jul sezar tiyatro oyununu sergileme asamalari ve oyunun bolumlerinden olusan, bu arada da arka planda mahkumlarin hayatlarini konu alan muhtesem bir siyah beyaz film. bir de sanatin insan uzerinde yapabildigi donusumleri ve degisimleri gosteriyor.
  • 08 haziran'dan itibaren beyoğlu sineması'nda bir diğer ödüllü film ile birlikte, rezan yeşilbaş'ın cannes film festivali'nden en iyi kısa film ödülü ile dönen be deng kısa filmi ile birlikte gösterilecek, 2012 berlin film festivali altın ayı ödüllü, taviani kardeşlerin çok iyi filmi.
    iki ödüllü film birden :)

    ayrıca, 2012 istanbul film festivali kapanış filmi...
  • mahkümların film boyunca sahneye koymak için hazırlandıkları oyun filmin sonunda sahnelenir ve seyircilerin övgülerine mazhar olur. cezaevini terk eden izleyicilerin ardından derinleşen sessizliği mahkümlar hücrelerine girdikten sonra üzerlerine kapatılan demir kapıların sesi bozar. onca debdebenin ardından hücresinde tek başına kalan yaşlı amca etrafını dikkatlice süzdükten sonra şu sözü eder;

    "asıl sanatı tanıdıktan sonra gerçek bir cezaevi oldu burası benim için"
  • --- spoiler ---
    rebibbia hapishanesi mahkümlarının shakespeare’in julius caesar oyununu sergileme öncesindeki prova sürecini anlatan taviani kardeşlerin filmi. oyundaki özgürlüğü elde etme mücadelesi ile mahkumların özgürlüğe bu denli uzak oluşları arasındaki zıtlık filmi bambaşka bir yöne çekiyor. hem ilgi çekici hem de farklı bir yön... filmin en beğendiğim tarafı ise mahkumların hayatlarına, yaşadıklarına dair izlerin olmaması. sadece provalar esnasında yaşadıkları iç hesaplaşmaları yüzlerinde görebiliyoruz ama bu da bir sır gibi, pek de hissettirmeden... ne olduğunu, ne düşündüklerini bilmeden...
    film "sanatla tanıştıktan sonra odam bir hücreye dönüştü" cümlesiyle sona eriyor. sanat özgürleştirir, özgürlük üzerine olan farkındalığı artırır. ve mahkumların da hissettiği buydu. aslında bunu biz 'özgür' insanlara uyarlarsak; sanat gördüklerimizi, yaşadıklarımızı farklı yorumlamamızı ve böylelikle hayatın yaşanılmaz kılan taraflarını görmemizi sağlıyor. hislerimizi, düşüncelerimizi ehlileştirmek ve belki de insan olmanın ne demek olduğunu fark ettirmek gibi... bu yolla sanatı anlamlandırılması ve içinin bir nebze olsun doldurulması filmi farklı bir yere konumlandırıyor.
    --- spoiler ---
  • sezar ölmeli, hemen tüm oyuncu kadrosunun da abartısız, incelikli oyunlar çıkarmalarıyla da dikkat çekiyor. taviani kardeşler’in kaliteli yönetmenliği de buna eklenince ortaya 70 dakika gibi kısa bir süreye sahip ancak etki gücü yüksek bir film çıkmış. hem taviani kardeşler’in takipçilerine, hem shakespeare sevenlere, hem de avrupa sanat sinemasını sevenlere rahatlıkla tavsiye edilebilecek incelikli bir film...

    ( http://hayatimizsinema.blogspot.com/…none.html#more )
hesabın var mı? giriş yap