• başkaları da+ha
    ne iste-k/r-ler-i-m-iz ki
    (bkz: jacques lacan)
  • paradoksal olarak, lacan'ın “içselcilik” terkinden vazgeçmesinin, dikkatin, che vuoi? ( ne istiyorsun? ) ifadesinde özdeşleşmiş olan öteki'nin aşılmaz arzusunun gizemine odaklanması ile kesinlikle ilişkili olduğu iddia edilmektedir. her zaman, fantazide gerçekleşen arzunun, öznenin değil, başkalarının arzusu olduğunu unutmamak gerekir. fantezi, fantasmatik oluşum, (bkz: great dragon fantasy) che vuoi'nin gizemine bir cevap niteligindedir. bunu söylüyorsun, ama bunu söyleyerek etkili bir şekilde istediğin şey nedir? bu, öznenin ilkel, kurucu konumunu oluşturur. arzunun orjinal sorgulaması doğrudan “ne istiyorum?” değil, “başkaları benden ne istiyor?”, “bende ne görüyorlar?”, “ben diğerleri için neyim?” dir. lacan'i cok severim.
hesabın var mı? giriş yap