faciayı yazmasaydım yaza yazık olurdu

• doxa sayesinde öğrendiğim, ismet özel şiiri. okumak lazım:
  
  beri bak ben o zamanlar genç idim tek başıma çılgınca
  neler yaptım bilir misin etrafımda başka gençler bulamayınca
  it resmini kartonun bir yüzüne özene bezene yaptım
  öte yüzüne çiziverdim geniş bir kafes
  don lastiği takıp noktasız suratla
  dondurtduğum zaman kartonu
  noktalarını koyup sür’atle
  döndürtdüğüm zaman kart-önü
  kafese girmiş görünüyordu it
  etmiyordu ihtiva karbondioksit
  benim dışa verdiğim nefes
  nasıl abdullah yüce idiyse
  ve idiyse hamiyet yüceses
  vitrinde güllü lokum
  yeminler olsun tokum.
  
  serde gençlik beni bağlar sanmayındı hoppacılık şartına
  ah, bulaydım, bir olaydı diri bir kız beni görüp örtüne
  
  yakam dar parça pörçüktür paçam yenlerim ucucuna yetişir
  saçlarım dökülmediğinden olsa gerek ki tarağım şimşir
  
  iyi de neden kazara senin cebinden çıkıveriyor benim tarak
  ki senin ensene kadar alnın açık istikbalin benden parlak
  
  okuyup yazabilirdin madem bu mührü bana neden kazıttın
  haklamak varken calut’u ilk fırsatta mahremiyle azıttın
  
  löksün rafa senin gibilerini kaldırmak pek ağır masraf ister
  satsan seni kim alır deppoda çok yer kaplar senin gibiler
  
  bir benim bulduğum çare sana bol bol gol atmak
  ha bir karış ha bir milim girmiş mi sen ona bak
  
  kısa yolu elden ayaktan düşmeden tarif etsem mollaya
  veriversem coni’ye ders öyle monreo james belleye
  
  ey yârenler unutmayın benim çağım kehribarî çağ idi
  iki kusurluca gözüm sağa sola bakmaktandır seğridi
  
  biri bari deseydi ya bu seğrime zelzeleye delalet
  biri bari deseydi ya çok hakkın geçti helal et
  
  ne gezer iftiranın haddi yok ben mi nadim olayım
  zorluk bilanço tutturmakta harcanmakta kolayım
  
  konuş konuş ne mümkün ciddiye aldırmak patlangıcı
  siz kozalak dersiniz bizim köylüye sorsan gıcı
  
  hasılı yetişmem iktiza etti bizzat kendim
  nikâh neden masada kıyılıyor bunu çok merak ettim
  durur muyum balıklama elâlemlik deryalarına daldım
  anahtar deliğine kadar eğildiğimle kaldım
  kalp kaslarım mükemmel çalışırdı
  ruhuma koydun mu karbon kağıdı çıkarırdı yüz nüsha
  karbon kağıdından üçüncü hamura iftira kara leke
  nesini arıtacaktım ispanyol paça giyenlerin
  fikir kazınacak yer mi vardı zihinlerinde
  ben o zamanlar gençtim de gaulle, kennedy, inönü, bayar sağdılar
  jetli füzeli ihtilâl aşırtmalı yıllardaydık
  tarihe sadeceleyin karışmıştı mancınık
  yadırgılı kalıntıydı altın dişli kadınlar
  domuzlar körfezi işgal ettiği için
  her ihtiyar köpek saygındı ve düşündürücüydü
  o günlerde udîler bile düşünürdü
  azdı sayısı kahvesini tahmisçilerden satın alanların
  gençtim tığ gibiydim ne rüzgâr
  kaçın kur’ası ibaresinden kirleniyordu
  ne de bir mavna gocunurdu
  görünen ve görünmeyen
  münasebetli ve münasebetsiz
  yerlerine kına kırmızısı
  türbe yeşili çalınmaktan
  kulaklarımdaki gençlik çınlamasında
  kimin beni andığı ki besbelli
  döş ileri kefel geri bizi sol pezevenkler
  redifi refakatinde yürüttü bizi kumandan
  edirne’den ve van’dan
  
  beni başkasına benzetme ben türküm
  tavan bilip edirne’yi büyüdüm van’ı taban.
• şiir celal fedai'ye karşı yazılmıştır.
• ismet özel'in celal fedai'ye diss attığı şiiri. ne dediği pek anlaşılmadığı için güzel duruyor.