*

  • eğer biraz ters, muhalif bir insansanız; doğru bildiğinizi olduğu gibi söylemekten çekinmiyorsanız yapmaktan başka çareniz olmayan eylem. yoksa çevrenizde sevilmeyen, irite, itici bir insan olarak tanınıyorsunuz, ki hiç gerek yok.
  • son zamanlarda sıkça yapmaya başladığım olay. "söyledikleriniz karşınızdakinin anladığı kadar" olayını bizzat yaşayıp öğreniyorum ve boşa konuşup kelimeleri ziyan etmiyorum artık. onlara da yazık kim bilir kaç yılda oluştu garibanlar.
  • sikerler demenin farkli bir bicimidir.
  • fikirlerin aciklanmasini destekliyorum; ama fikir beyani adi altinda karsidakinin eylemlerini yargilayarak ona ne yapacagini soylemek, nefret ettigim davranislar listesinde ilk uce oynar.

    karsimdaki bana fikrimi sorsun ya da sormasin fikrimi belirttigim ve oyle degil de soyle yaparsa daha iyi olacagini soyledigim bir donem oldu. zamanla bunun hic hos olmadigini fark ettim; cunku ortada beni ilgilendiren bir durum yok. karsimdaki neye inanmak isterse ona inanma, nasil isterse oyle yasama, ne hissetmek istiyorsa onu hissetme hakkina sahipken, eylemlerine karismak benim haddime degil. ben kendimden sorumluyum. ben kendi yasadiklarimi bilirim. benim degerlerim, ilkelerim, dusuncelerim ve fikirlerim banadir. karsidakinin neler yasayarak bana gelmis oldugunu, o an ya da oncesinde neler hissedip dusundugunu, yasamdan neler bekledigini bilemem. bilsem de yargilama hakkina sahip degilim. bana anlattiklarini dinlerim ve yapabiliyorsam kendim nasil dusunup hissettigimi anlatirim. varsa deneyimlerimi paylasirim; ama kendisine neyi nasil yapacagini soyleyemem.

    bizim toplumca birbirimizin iyiligini isteme altinda birbirimize kendi degerlerimizi dayatiyor, karsimizdakinin iradesini boyunduruk altina alarak eylemlerine etki ediyoruz; cunku kisinin nasil dusundugu ve hissettigi uzerinde etki ederek eylemlerine karisiyoruz. olasi sonuclari konusunda onu yargiliyoruz. oysa bize ne? bize ne, gercekten bize ne?

    ben coktan vazgectim.

    herkesin soyleyecek bir fikri var ve insanlar bu fikirlerini uzerine dusunmeden belirtiyorlar. oysa kendi yasamimiz hakkinda soz sahibi olan biz olmaliyiz. baskalarina fikir sormakta hicbir sakinca yok elbette; ama en nihayetinde, yapacagimiz her ne ise bu bizim kararimiz olmali. ustelik baskalarinin fikirlerine dayanarak yaptigim seyler sonunda bana "ama ben bunu istemiyordum ki" pismanligina ve o insanlara karsi ofkeye donustu. bunu dogru bulmuyorum. herkesin herkese ne yapmasi gerektigini soyledigi bir dunyada ben insanlarin iradelerinin ozgur kilinmasi gerektigini savunuyorum ve kimseye fikir beyan etmiyorum artik. herkes nasil istiyorsa oyle yasasin.
  • hangi konuda fikrimiz olmamalı?

    1) her konuda fikrimin olması değil, her konuda söyleyeceklerimin olması bir başkasını rahatsız edebilir(bakın, kendi adıma konuşuyorum).
    2) sözlükte herkes herkesi rahatsız edebilir fikriyle, o ayrı. münakaşa gerekli.
    bazı konularda fikrimizi kendimize saklamalıyız gibi geliyor(bu entry gibi), o apayrı.
    bu ikinci haliyle bir sorundur. çünkü sansür yanlısı olduğum anlamına gelir.
    3) örneğin: a) george floyd'un katili idam edilmeli mi? b) gaye suyuözü'nün burnu estetik mi?
    benim bu konuda bir fikrim olmasa da olur diye düşünüyorum. çünkü (a) hayal ürünü birinden bahsetmiyoruz, ya da memleketimiz vatandaşından. diğer taraftan (b) bilgim yok çünkü, "bilgim."
    4) 'kime ya da neye karışmamalıyız'dan, 'abi sana ne, bana ne bundan'ı ayırabilme yetisine sahip miyiz? ve buna hakkımız var mı?

    cevap veriyorum:
    kesin bilgi dışında; yorum yapma işi olmadan sözlük, aynı etkiye sahip olamaz.
    teşekkürler cevat abi.
  • karşınızdakinin bir bok anlamayacağını anladığınız ana denk gelir. nitekim büyük olgunluk göstergesidir. bünyenize bu özelliği eklediyseniz, gereksiz yere gerilmezsiniz.
  • aslında nasıl anlaşılman gerektiğini anlamayacaklarını bildiğin içindir.
  • konuşulan kişiye laf anlatmakla, dil dökmekle uğraşmak istemeyen kişinin yapacağı eylemdir.
  • olanı kabullenmektir. kimsenin kimseyi dinlemediği, aslında dinliyor görünüyorken kendi söyleyeceğini düşündüğü bir iletişim ortamında fikirlerinin pek de önemli olarak görülmeyeceğini bildiği içindir.

    "yapmadan yapar
    konuşmadan öğretir"
  • heves ve isteğin kaçtığının göstergesi
hesabın var mı? giriş yap