global metal

• metal a headbanger's journey'i yapan sam dunn'in yeni projesi.. ilkinin devami niteligindeki belgesel bu sefer metal kulturunun dunyaya etkisini inceliyor.. dunyanin cesitli bolgelerinde cekimleri devam eden olayin kesinlesen ilk konuklari israilli orphaned land ve melechesh.. ortadogunun belgeselde onemli bir yeri var netekim yapimcilarin bir sonraki duragi desert rock festival 2007^*, yani dubai.. bu noktada turk metal fanlari icin de ilginc bir firsat doguyor cunku eger turkiye'de yasiyorsaniz ve desert rock'a gidecekseniz filmin bir parcasi olma sansiniz var demek.. yapimcilar su anda roportaj yapmak icin bolge ulkelerinden gonulluler ariyorlar.. info@metalhistory.com adresinden kendileriyle iletisime gecebilir ve katilmak istediginizi belirtebilirsiniz..
• premier'i geçen ay norveçte yapılan belgeseldir.sam dunn bu kez asya,güney amerika,doğu avrupa,orta doğu ve afrika topraklarını gezip,heavy metalin konumunu araştırmış.
• izleyiciyle kavuşmuş belgesel.her ne kadar metal a headbanger's journeyin devamı olarak düşünülmüşse de ilkinden daha başarılı olduğu aşikar. özellikle konu edindiği tapılası grupların büyük konserleri ve kapanış konuşmacısı olarak bruce dickinson'u seçmiş olmaları bunun kanıtı gibi.
  
  dubai desert rock fest görüntülerinde uzun uzun diyemeyeğim ama bir süre türk bayrağı ve özellikle siyah pakistan mı türk bayrağı mı anlayamadığım bayraklar bir hayli dikkat çekiyor. priest istanbul konserindeki iranlı banu güven manyaklarını da görmek hoş süpriz olmuş.
• a headbanger's journey'in tersine tamamen metal dinleyicileri merkezli bir belgesel olmuş global metal, bu yüzden de metali anlatmakla uğraşmıyor onun yerine başka başka metalleri yine metalcilere anlatıyor. dolayısıyle çok daha güzel.
  
  ayrıca desert rock'taki türk bayrakları değil de, kobi farhi'nin türkiye'deki konseri anlatışı çok hoşuma gitti. keşke buraya da gelselermiş.
• varg vikernes' in bir sürrealist icraatını daha öğrenmemize vesile olan yapım. posta ile bomba yollanır mı olcak iş mi bir yaşıma daha girdim vallahi. kobi farhi türkiye'deki izleyicilerin dua eder gibi ellerini havaya kaldırarak şarkılara eşlik ettiğini söylüyor, pek hoş olmamış. hiç öyle birşey görmedik ne orphaned land ne de başka bir konserde.
• marty friedman'ın x-japan hayranlığını dışa vurması dışında yoshiki ile yapılan bir röportajı da barındıran başarılı bir yapıt.
• ilk film kadar iyi olmasa da izlenesi belgesel. neler gorduk global metal camiasinda?:
  
  -endonezyali genclerin bayaa bi sinirli oldugunu, az daha stadyumu yakacaklarini.
  -japonya'nin kimlik bunaliminda oldugunu (gerci bu yillardir var). bu arada bol bol da gulduk, barda highway star soylemeye calisanlari gorunce.
  -arap emirliklerinin bir nevi arap-iran metal multecisi kabul eden ulke gibi bisi oldugunu.
• bazı yerlerindeki sanal ve/veya kişinin kendi görüşü olan, gerçeği yansıttığına pek inanasım gelmeyen bilgiler geliyor belgeselci abinin konuştuğu kişilerden. onun dışında metal'in nasıl dünyaya yayıldığını, daha doğrusu 3. dünya ülkeleri ve japonya'ya nasıl gittiğini, geliştiğini, bugününü baya eksik anlatsa da 1:30 saatte ne kadar iyi anlatabilirlerse anlatmışlar. 1:30 saate sığdırıldığı göz önünde bulundurulursa ve hitap ettiği kesim için belgeselin önemi anımsanırsa, değerli bir eserdir. hele ki kuzey amerikalı kimselerin dünyanın amerika kıtasından ibaret olduğunu sanması aptallığını bir nebze yıkmak için iyi olmuş. yine de dünyayı bu şekilde gören amerikalı yanlış izlenime kapılır be hoca.
  
  bu arada, metal'i hiç bilmeyen birisi için bence başarısız bir eser ama metal'in yayılmasından ziyade malum kültürlerin gençlerinin durumunu metalden daha iyi anlatmış bence, bu nedenle izlenesi. ilk belgesel şukelaydı. her "pis metalci"nin, ilk belgeseli izlemesi gerek.
• geçen gün izlediğim ve her "headbanger"ın izlemesi gerektiğini düşündüğüm belgesel, sam dunn adlı arkadaşımızın 2. eseri.
  
  bu sefer sam, dünya üzerinde çok farklı ülkelere giderek metalin bu değişik kültürlerde kendine nasıl yer edindiğini araştırmış. bu tabi ki bizi de bilgilendirecek birşey, (ki endonezya ya da çin gibi ülkelerde büyük metal gruplarının ya hiç gelmemiş olduğunu ya da bir kez uğradığını falan öğrendiğinizde türkiye'de yaşamanın o kadar da kötü olmadığını anlayacaksınız, ya da iranlı çocuğun türkiye'de slayer konserine gitmesi, akabinde iran'a döndüğünde slayer tişörtünü üzerinden çıkarmayı unutması ve polise yakalanması) ama daha çok amerika ya da kanada gibi ülkelerde yaşayan ve çevresinde olup bitenden haberdar olmayan gençleri daha çok bilgilendirip belki silkinmelerine yardımcı olur diye umuyorum.
  
  bunun dışında röportaj yapılan kişiler gerçekten çok farklı ve bu çok renkli diyaloglara sebep olmuş. hindistanlı apu aksanıyla konuşan gençler olsun, tang dynasty adlı grubu kuran çinli eleman olsun, "i love metal, nıhahah" diye kopan japon genç kızımız olsun, izlerken tebessüm etmenize sebep oluyor. ve sahneler çok tanıdık geliyor, o zaman anlıyorsunuz ki, bu müziğe gönül vermiş nerdeyse herkes, hangi ülkeden olursa olsun, aynı şekilde eğleniyor, aynı şekilde zaman geçiriyor, aynı şeyleri seviyor ve aynı sorunlarla karşılaşıyor... gerçekten de büyük bir ailenin parçası olduğunuz hissini işte o zaman hissediyorsunuz. sırf bunu yaşattığı için bile güzel bir belgesel denebilir.
  
  röportaj yapılan grup elemanları arasında kerry king, lars ulrich, marty friedman,tom araya, bruce dickinson, ve çıktığı anda sanki türkiye'yi temsil edermiş gibi hissettiğim kobi farhi ve daha niceleri var.
  
  sonuç olarak gerçekten her metalsever bünyenin izlemesi gerektiğini düşünüyorum. ellerine sağlık sam dunn diyorum, çalışmalarının da devamını bekliyoruz tabi diyorum. stay metal.
• en az serinin ilki kadar başarılı bir belgesel. sadece metal müzik için değil sosyolojik araştırmalar, küreselleşme ile müzik arasındaki ilişki gibi konular için de güzel bir eser. türkiye'ye uğramamış olmalarını nasıl yorumlasam bilemedim, sanırım türkiye metal müzik anlamında yeterince küreselleşti diye düşündüler. en sonda hindistan'a geri dönüp oradaki ilk iron maiden konserine katılmaları oldukça güzeldi, belgelesi izlemenizi tavsiye ederim...