hero of war

• rise against in appeal to reason isimli deli dehşet albümünün balladı. hani güzel de şarkı. özellikle ırak'da ki amerikan askerlerinin^* ıraklılara yaptıklarını anlatmış arkadaşlar.
  
  sözleri:
  
  he said, "son,
  have you see the world?
  well, what would you say
  if i said that you could?
  just carry this gun and you'll even get paid."
  i said, "that sounds pretty good."
  
  black leather boots
  spit-shined so bright
  they cut off my hair but it looked alright
  we marched and we sang
  we all became friends
  as we learned how to fight
  
  a hero of war
  yeah that's what i'll be
  and when i come home
  they'll be damn proud of me
  i'll carry this flag
  to the grave if i must
  because it's flag that i love
  and a flag that i trust
  
  i kicked in the door
  i yelled my commands
  the children, they cried
  but i got my man
  we took him away
  a bag over his face
  from his family and his friends
  
  they took off his clothes
  they pissed in his hands
  i told them to stop
  but then i joined in
  we beat him with guns
  and batons not just once
  but again and again
  
  a hero of war
  yeah that's what i'll be
  and when i come home
  they'll be damn proud of me
  i'll carry this flag
  to the grave if i must
  because it's flag that i love
  and a flag that i trust
  
  she walked through bullets and haze
  i asked her to stop
  i begged her to stay
  but she pressed on
  so i lifted my gun
  and i fired away
  
  the shells jumped through the smoke
  and into the sand
  that the blood now had soaked
  she collapsed with a flag in her hand
  a flag white as snow
  
  a hero of war
  is that what the see
  just medals and scars
  so damn proud of me
  and i brought home that flag
  now it gathers dust
  but it's a flag that i love
  it's the only flag i trust
  
  he said, "son,
  have you seen the world?
  well what would you say,
  if i said that you could?" ^*
• saf bir amerikalı gencin orduya yazılarak masumiyetini kaybetmesi ve bir ölüm makinesine dönüşmesini anlatır.
• http://www.youtube.com/watch?v=_dbomaghwca
• her izlenildiginde aglatan bir klibi var sarkinin.
  
  savasi izleyen, atilan bomba sesleriyle irkilen, kanlar icerisinde yerde yatan askerleri gören cocuklar... düsünmek bile icimi yakiyo, beynim patlayacakmis gibi oluyor. nasil bir dünyadayiz, nasil bir yerde yasiyoruz? icler acisi olaylara takacagimiza görüslere takiyoruz, inanclara takiyoruz. birbirimizden nefret etmek icin yer ariyoruz bazen.
  
  nasil birini öldürürsün, nasil sevdiklerinden koparirsin bir cani? öyle bi hale gelmisiz ki insanlar istemeseler de öldürmek zorundalar. askere gitmek zorunda olan binlerce insan var dünyada, bir savas ciktiginda da öldürmek zorundasin, yoksa onlar seni öldürür. bu nasil canice bir düzendir. hepimiz yasamaya devam etmek isterken, kimse ölmek istemezken nicin izin veriyoruz bu düzene? neden herkes derin bir uykuya dalmis gibi davraniyor, niye kimsenin sesi cikmiyor ölenler icin? cikan sesler nasil bu kadar cabuk susturuluyor? hic mi düzelmicek bu durum hep mi böyle bok gibi bir dünyada yasamak zorunda kalicaz cok merak ediyorum ben...
  
  cocuk ya cocuk... kücücük onlar, bari onlari katmayin isin icine... ama yok, cok önemli ya petrol, cok önemli ya din, cok önemli ya bazi zengin piclerin egosu, tüm cocuklar kesilip dogransa umurlarinda degil.
  
  igreniyorum böyle insanlardan, kendimden igreniyorum onlarla ayni türden bir canli oldugum icin.