işsizlik

• çok ilginç bir kısır döngüye sokuyor insanı. halinizden anlayan arkadaşlarınız bir kenara koyarsak akraba ve komşular arasında size cüzzam olmuşsunuz gözüyle bakarlar. onlar size öyle baktıkça siz de onlardan daha da kaçarsınız. kaçtıkça bu sefer de kaçtığınız için cüzzam olmuşsunuz gibi bakarlar.
  
  yanınızdaki bir avuç insan dışında herkes size cüzzam olmuşsunuz gibi bakar. baktıkça hayattan soğursunuz, insanlardan nefret edersiniz. o meşhur soruyu sormasınlar diye insanlardan kaçtıkça kaçarsınız. telefonunuz çalmasın diye dua edersiniz. yeri gelir bazı arkadaşlarınız arar cevap vermezsiniz telefona. daha sonra işim vardı diyerek mesaj atar sonra sana dönerim dersiniz ama dönmezsiniz. hatta sadece sizin değil ailenizle kalıyorsanız, ailenizin telefonlarının aranması da hoşunuza gitmez.
  
  görünmez olmayı öğretir size işsizlik. yazın sıkıntılıdır görünmez olmak, kıyafetlerinizle kaybolamazsınız ama kışın soğuklarda işiniz kolay olur. çekersiniz kapüşonlu kıyafetlerinizi, insanların içinde kafanız eğik gezersiniz.
  
  insanlar, sizleri çalışmayan, çalışmak istemeyen biri olarak görür. hiç sormazlar acaba neden işsizsiniz diye. çünkü kendileri çalıştıkları/çalışabildikleri için herkesin de iş bulmak konusunda sıkıntı yaşamayacağını düşünürler.
  
  bu zamanlarda gerek telefonla gerek fiziksel olarak yanınızda olan insanları sakın unutmayın. hak ettiklerinden fazla değer verin bunlara.